Το αγόρι της διπλανής πόρτας #WattFunGr

Κεφάλαιο 32

Εγώ και ο Άρης ανεβήκαμε στον πρώτο όροφο όπου βρίσκονται τα υπνοδωμάτια.

Ξεκλειδώσαμε την πόρτα και μπήκαμε σε ένα μεγάλο χώρο με ένα τεράστιο κρεβάτι το οποίο ήταν στρωμένο με ασπρόμαυρο σκέπασμα.

Ο Άρης κοίταζε επίμονα το κρεβάτι δαγκώνοντας το χείλος του και ήξερα ακριβώς τι σκεφτόταν. Προσπάθησα να μην χαμογέλασω ή να γελάσω.

Δίπλα απο το κρεβάτι υπήρχαν δύο μικρά τραπεζάκια που είχαν πάνω φωτιστικά και πάνω απο το κρεβάτι υπήρχε ένας μεγάλος πίνακας.

Επίσης υπήρχε ένα γραφείο με μια καρέκλα και τότε συνειδητοποίησα ότι στην γωνιά του δωματίου υπήρχε ένας μεγάλος καθρέφτης. Τα μάτια μου έλαμψαν βλέποντας τον. Είναι το όνειρο κάθε γυναίκας να βάφεται μπροστά απο τέτοιο καθρέφτη.

Ο Άρης γέλας με το πόσο χαρούμενη ήμουν με το δωμάτιο και ειδικά με τον καθρέφτη.

Και οι δύο μας κατευθυνθήκαμε προς την άλλη πόρτα του δωματίου ου λογικά πρέπει να είναι το μπάνιο.

Ήταν και αυτό αρκετά μεγάλο με μια μεγάλη τετράγωνη μπανιέρα και επίσης μια ντουζιέρα στην άλλη γωνιά, τον νιπτήρα, το αποχωρητήριο και ένα ράφι γεμάτιο με διάφορα προϊόντα για μπάνιο.

Μόλις τα κτοποιήσαμε τα ρούχα μας στο ερμάρι ο Ντίνος μας ρώτησε αν θέλαμε να βγούμε και όλοι συμφωνήσαμε.

Ήταν ήδη 9 η ώρα και είμασταν όλοι έτοιμοι για να φύγουμε. Έβαλα ένα απλό φόρεμα και τα σανδάλια μου.

Ίσιωσα τα μαλλιά μου και βάφτηκα ελαφρά βάζοντας makeup, eyliner και ένα απαλό κραγιόν.

Πήγαμε στο κοντινότερο μπαρ που θεωρήσαμε ότι είναι το καλύτερο και καθίσαμε.

Τα αγόρια έπαιζαν παιχνίδια και μπιλιάρδο ενώ εγώ και τα κορίτσια πίναμε κοκτέιλς και μιλούσαμε.

Ο Άρης ήρθε κοντά μας, η έκφραση του ήταν διαφορετική και τότε κατάλαβα πως ήταν μεθυσμένος.

"Γυναίκα μου? Σ'αγαπάω" ήρθε και κάθισε δίπλα μου ενώ τα βλέμματα όλων ήταν πάνω μας. "Βασικά ναι, είσαι το φως μου, το ξέρεις. Φωτίζεις την ζωή μου με μια σου ματιά, σε αγαπάω τόσο πολύ, με πιάνεις?" με κοίταξε και κοκκίνησα έτοιμη να γελάσω.

"Είμαι τόσο τυχερός που έχω μια γυναίκα σαν εσένα-" τον διέκοψα φιλώντας τον. Γελάσαμε όλοι με το πόσο μέθυσαν όλοι τους και το πιθανότερο είναι πως δεν θα θυμούνται τίποτε αύριο. Ο τρόπος που με αποκαλούσε γυναίκα του την στιγμή που δεν είμαστε παντρεμένοι αφού είμαστε μόλις 17.