Akarda: Stworzenie Akardy

Na początku przed stworzeniem Akardy panowała wielka ciemność i pustka. Nagle w jednej chwili znikąd, pojawiła się kula światła, która z każdym swoim ruchem powiększała się. Nagle w kuli światła pojawili się postacie, które okazały się być ilianorami czyli bogami. Szukali oni dobrego miejsca na stworzenie swojego świata. Kiedy znaleźli już odpowiednie miejsce największy i najważniejszy z ilianorów, Urlabon rozkazał innym ilianorom, aby ci wzięli się do tworzenia wielkiej kuli, a w niej wielkiego świata. I tak też się stało. Wszyscy bogowie złapali się za ręce i utworzyli wielką i ogromną kulę mówiąc: «Niech nastanie pierwsza cząstka tego świata». Urlabon stworzył niebo oraz kontynenty: Największą Majdicję, mniejszą Darlocję i najmniejszą Pardę. Nerdunt, młodszy brat Urlabona jednym chuchnięciem dał światu wodę tworząc morza i oceany, przy czym stał się on bogiem mórz i oceanów. Następnie starsza siostra Urlabona, wielka i równie mądra, Hildirina, dała życie roślinom, zwierzętom oraz stworzyła ona rzeki i ogromne góry, przy czym stała się boginią przyrody. Przepiękna bogini Alleanatiria, żona Urlabona stworzyła słońce i księżyc dając Akardzie za dnia: słońce, a nocą światło księżyca i gwiazd. Na końcu Urlabon dał życie: erdom, które były najpiękniejszymi i najmądrzejszymi istotami na Akardzie, iladrom (ludziom) oraz handanorom, którzy byli wielkimi rzemieślnikami oraz górnikami. Bogini miłości i mądrości, Kaldiriana, która była najmłodsza z rodzeństwa Urlabona, dała mądrość i miłość wszystkim stworzeniom świata. Dangot, najmłodszy z brat Urlabona, w który nie darzył sympatią swojego rodzeństwa i innych bogów, dał potajemnie stworzeniom Akardy, swoją cząstkę zła. Po czym wraz z pozostałymi ilianorami akardzkimi osiedlił się w Ilianorze, mieście bogów, gdzie po zakończeniu żywota trafiały tutaj wszystkie istoty, które za życia żyły sprawiedliwie i uczciwie.