Chapter44
Faith's poV
Pagkatapos ng pighanti panigurado may saya.Pagkatpos ng sakit may ginhawa pagkatpos ng ulan may araw na sisikat para magsabi sayo na dapat ituloy ang buhay dahil hndi tumitigil ang pagikot ng mundo.
Isang taon na din ang lumipas
Goodmorning new York!
Goodmorning!
Masayang araw para sakin isang taong na din ako dito sa newyork KAMUSTA NA NGA KAYA SILA SA PILIPINAS
SIMULA NUNG ARAW NA UMALIS AKO DUN KAHIT KANINO HINDI NA KO NAG PAALAM AT HINDI NA KO NAGPARAMDAM SA KAHIT SINO SA KANILA.
Umalis ako para makalimutan ang lahat ng nangyari sa nakaraan at para mas maipakita ko sa knila na mas matibay at mas matapang na ko ngayon.
Actually balak ko na nga din bumalik sa PILIPINAS kaso ayokong magkagulo gulo na namn ang buhay ko.
At bakit ba ko babalik don eh masaya naman ako dito kasama ang pamilya ko
Oo tama po nalaman ko na anak pala ko ng isang mayamang angkan nung una hindi ko alam kung totoo ba to? Hindi ko alam kung seryso ba sila?
Flashbackkkk!
"Iha sino ang mga magulang mo"-ani ng isang babae na namimili din sa mall.
"Ako po ba?"--takang taka pa ko malay ko ba kasi kung hndi ako un naninigurado lng ako.
"Oo ikaw nga"--sabay turo nya sakin
"Sina LEO AT PAULA po"--pagkasabing pagkasabi ko non bigla nya kong niyakap at sinambit na "ANAK"--nung una halos di ako makaimik sa tingin nyo sinong makakaimik sa ganoong sitwasyon wala naman diba?
"Anak?ako ho? Baka po kamukha ko lang sige po aalis na ko"--umalis na ko baka pamaya maging anak nga nila ko.
Umuwi ako sa bahay at hanggang ngayon hindi ko pa rin makalimutan yung mukga ng matandang babae sa mall.
"Anak may problema ba?"--tanong sakin ni mama habang andito kami sa may rooftop.
"Wala po mama"--sagot ko kahit gusto kong itanong kay mama ayaw lumabas sa bibig ko
"Alam kong meron kang iniisip tungkol ba saan makikinig naman si mama sayo"--see? Kaya i love my mom so much
Dumating na din sila clang at kuya aba si papa na lang ang wala kumpleto na kami.
May dalang chips at softdrinks sila clang at kuya aba namiss ko yung ganitong moment.
"Mama kasi ano po kanina sa mall may babae na tumawag sakin na ANAK"--nagulat silang 3 sa mga sinabi ko
Tapos bigla akong niyakap ni mama naguguluhan na ko
"Anak,eto na yung tamang panahon para malaman mo ang totoo"--sambit ni mama
"Ano bang totoo mama"--tanong ko naman naiiyak na ko wala pa man.
"Maari yung babaeng nakita mo kanina sa mall ay si CARLA"--hah? Ano sino naman yon?
"Si carla ang 1st love ng papa mo,kahit nagsasama na kami nagkikita pa din sila"--pagpapatuloy ni mama
"Hanggang sa umuwi ang papa mo dito sa bahay dala dala ka,nung una hindi kita matanggap pero narealized ko na wala kang kasalanan sakin"-naiyak na ko ng tuluyan so?hindi talga ko totoong anak ni mama at di ko kapatid sina clang at kuya
"Anak,sorry ngayon ko lang nasabi ang lahat ayokong lumayo ang loob mo sakin"--niyakap ako ni mama habang umiiyak siya yumakap ako pabalik kay mama.
"Ma,alam mo ba ang swerte ko pa din sa inyo dahil tinanggap niyo ko bilang totoo niyong anak.minahal at inalagaan niyo ko,ma!salamat"--sabay kiss ko kay mama sa pisngi.
--
Faith! Wake up! Umiiyak ka na naman sa panaginip mo. --gising kasi si papa
Napabalikwas ako napaginipan ko na naman si mama.
Miss na miss ko na si mama paula.
Nakabalik na ko sa bahay namin.
At ngayon kinuha na ko ni mommy carla at isang taon na ang lumipas andito ko sa new york at two weeks in time maari akong bumalik sa pinas
--
Yown!
Nakapgsulat din sorry XD =)
