#TarihiKurgu
''Pek az kadın terkedildiği erkeğe karşı bu kadar samimi davranır. Ve yine pek az kadın asla bitmeyecek olan bir sevgiyi ömür boyu kalbimde taşır. ''
Bu sarışınla hayatın omzuna yüklemiş olduğu yüklerin henüz farkına varmayan uslanmaz...
''Birbirlerine tutulmuş bir kadınla bir adamı anlatıyor. ''
''Hep öyle olmaz mı zaten?.''
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
***
Hava pek soğuk değildi fakat James'in bedeni öfkeden buz kesmişti. Araba hızlı bir şekilde giderken bu ani kararını neye borçlu olduğunu düşündü. Thomas denen züppeyi tanırdı ve ondan geçmişte de hiç hoşlanmazdı. Fakat Edward'ın yakın arkadaşlarından biri olduğu için bir-iki muhabbetleri olmuştu. Şimdi Edward karşısına geçmiş ona Bell'in bu adam yüzünden üzgün olabileceğini düşündüğünü söylüyordu. Düşüncesi bile James'in koruma içgüdülerini harekete geçirmeye yetmişti. İçinden tekrarladı. Onun abisi gibi. Sebebi sadece bu.
Bir yandan James hiç istemediği bir şekilde mutlu olmuştu. Sonuçta kızın kendinin yapmış olduğu bir şeyden dolayı öyle davrandığını düşünmüştü. Aklına mutfakta söyledikleri gelince boğazında ki acımsı tadı götürmek için yutkundu. ''Kendini bu kadar çok önemseme James. Sana neden sinirli bir davranış takındığımı düşünüyorsun. Hiç değişmemişsin.''
Bir an aklından kendini gerçekten de çok fazla önemseyip önemsemediği geçti. Bell boşuna konuşmazdı. Demek ki mutlaka onda hatalı bir şeyler vardı.
Larkec ipleri gevşedirken James huzursuz bir tavırla dışarıya baktı. Karşısında krem rengi fazla gösterişli olmayan bir köşk duruyordu. Köşkün etrafı pembe çiçeklerle süslenmişti. Etrafta ki bu güzel manzara James'i etkilemişti ve Thomas gibilerin zevksiz olduğunu düşünürken bu teorisinden şuanda vazgeçmişti. Larkec her zamanki gibi sallantılı bir şekilde arabayı durdururken James bir küfür savurdu. İhtiyar hızla indiği attan koşarak Lordunun kapısını açacakken James ondan önce davranıp kapıyı serçe açtı ve Larkec milim kala Sert kapı darbesinden kurtuldu.
''Sen işimi halledene kadar burada bekle!'' James'in sesi kalın ve her zamankinden daha özgüvenli çıkmıştı ki bu ihtiyarın gerilmesine sebep olmuştu. Aslında James'in yanında her zaman gerilirdi fakat bu sefer gözüne biraz daha fazla sert görünmüştü. Yansıtmamaya çalışıyordu fakat Larkec onu kendinden daha iyi tanırdı. James onu cahil ve bilgisiz olarak görürken aslında onun kurnaz beyninin altında ki şeyleri göremiyordu.
''Peki efendim.'' Larkec başını öne eğip James'in yolundan çekilirken James büyük adımlarla kapıya doğru yöneldi. Bir kaç defa sert bir şekilde tıkladıktan sonra kapıyı çelimsiz, kambur bir kadın açtı. Üzerinde lekeli beyaz bir önlük vardı.
