Shit! His my bro...

Shit! His my bro. By MIKASA

SA MGA MAY PUSONG BABASA NG STORY KO:

Hi sa lahat! MAGANDANG ARAW PO! Ipapaalam ko lang po na wala kayong maaasahan sa grammar, spelling at proper usage of punctuation marks ko. Sorry po for that pero I hope basahin niyo yung story hanggang huli. Kung magugustuhan niyo, thank you. Kung hindi key lang po. Haha! Sorry sa mga boring parts po. Siguro antok na ako sa mga part na yan nong sinusulat ko. At mahilig po ako sa word na po, sorry! Salamat ulet. At last na lang po talaga, huwag naman sana kayo magalit kung pangit... haha. Enjoy!

---MIKASA

P.S. Abangan niyo sana yung iba kong stories. Ito pa lang kasi napupublish ko. Nasa isip ko pa yung iba. Hehehe!

(CHAPTER I)

JUNE 7, 2012

Dear Blue,

Waaaaaaaaaaaaaaaaaaaaahhhhh! After one century, makakasulat na ule ako sayo Blue. Sorry hah? Hindi na kita napapansin nitong nagdaang mga araw kasi wala din naman akong maosulat sayo. Summer kasi. Summer means walang classes. Walang classes means di ko nakikita yung prinsipe ng buhay ko so wala akong mashare sayo. Pero ngayon, pasokanan naaaaaaaaaaa! Excited na talaga akong pumasok Blue. SOPHOMORE NA AKO! Speaking of pasokan, anong oras na? Waaahh! 6:40 am na blue, hindi pa ako nakabangon. Kainis! Oh siya, late na ako. Bye! Check on you later!

---ang nag.iisang DIOSA ;P

DIOSA'S POV:

Ang malas naman ata. Peeerrssday na peeerrssday late agad? Ako lang ata excited na late aahh? Dahil nga sa ganun, heto ako ngayun... nagmamaka awa sa guard.

" Pasensiya kana talaga Dionella, kasi naman 30 mins. Late ka na. Alam mo naman siguro rules diba? 15 mins. Late lang yung pwede mapapasok. "

" eh kuya Nixon naman eh. Meron ho kasing emergency sa bahay kanina. (palusot din) kuya sige na po. May gusto lang naman po kasi akong makitang napaka importanteng tao kahit bago manlang mag wakas itong buhay ko sana ay Makita ko man lang siya kuya kaya sige na... pasok nako! "

" Cheee! Huwag ka nga magsalita ng ganyan Diosa, baka matuluyan ka niyan, pero hindi talaga eh. Mabuti pa umuwi ka na lang muna at afternoon classes na lang pasukan mo mamaya. "

ARRRRRGGGGHHHH! Kainis naman to. Sobrang excitement ko, oh eto. Nalate tuloy ako. Ang malas naman talaga. Tumalikod na ako para maglakad papuntang sakayan ng biglang...

" Dionella wait! Kuya, pwede niyo po ba siyang papasukin? May importante po kasi kaming gagawin sa school publication at kailangan po si Dionella"

Parang... parang... nagslow-mo turn around pa ako at... yeah right! I mean, waaaaaaaaaaaaaaahhhhhhhhhhhhhhhh! Siya nga, waaaaaaaaaaaaaaaaaahhhh! Si kuya Prince. Biglang naging rainbow colors yung background. May mga heart na nagsisiliparan. Wala akong ibang nakikita kundi si kuya Prince lang. Siya ang knight ang shining armour ko at ako ang damsel in distress. Parang nagkantahan ang mga langit nong ngumiti siya habang papalapit siya sakin parang tumigil ang mundo ko at bumilis ang tibok ng puso ko. Hinawakan niya ang magkabilang braso ko tiyaka...

" Hoy! Okey ka lang ba Dionella? Kulang kaba ng tulog bakit parang namumutla at tulala ka? " niyugyug niya yung balikat ko. Bigla pumutok yung mga hearts, naerase yung rainbow at nakita ko ulet yung guard. Aaiii? Kainis talaga nitong imagination ko. Pang outer space.