The story of Yasmine

Hoofdstuk 2

Ik droog mijn tranen en voel aan mijn hoofd en wangen. Nog steeds brandt alles van de pijn. Ik sta op en loop de deur van mijn kamer uit, naar de badkamer. Ik kijk in de spiegel en zie daar dat mijn wangen rood en opgezwollen zijn. Ik pak een washandje en hou die onder de koude kraan. Daarna hou ik die tegen mijn wangen aan.

Ik zucht. Weer spoken de waarom-vragen door mijn hoofd. Ik leg het washandje weer neer en kijk naar mezelf in de spiegel. Mijn mascara is uitgelopen over mijn wangen en mijn haar zit niet, maar dat zit toch nooit goed. Ik kijk op mijn mobiel. Sterre heeft me gebelt. Zij heeft geluk. Ze is met haar familie een weekendje weg. Deed mijn familie dat maar is. Sterre is mijn beste vriendin, maar ze weet niet van de problemen hier bij mij thuis. Gelukkig maar. Anders had ze het zeker tegen haar ouders, school en de kinderbescherming gezegd. Niet dat ik het erg vind om hulp te hebben, maar ik wil mijn moeder niet kwijt. En dat zal dan wel gebeuren. Ik heb geen zin meer om over deze gedachtes na te denken. Snel sms ik haar dat ik geen tijd heb om te bellen omdat ik naar een verjaardag moet. Ik zie op mijn mobiel dat het 8 uur is. Op een zaterdag avond dus nog super vroeg en begint de avond pas net. Maar ja, ik ga maar naar bed. Sterre is weg en mijn andere vriendinnen zijn van plan film te kijken en uit te gaan. Maar met zo'n gezicht vol rode plekken kan dat dus echt niet.