Güneş ve Çocukları

79 bölüm:gerçekler

Haluk:güneş...

(Sinirli şekilde)
Güneş:sen.. Senden boşanıyorum..! Bir dakkika bile bu evde durmayacağım..!

(Dedikten sonra hızlıca Haluk'un yanından geçer, tam keremi kucağına alacaktı ki haluk kolundan tuttu)

Haluk:nereye gittiğini sanıyorsun..!

Güneş:Mertoğlu senden uzak olacak her yere..!

Haluk:gide bileceğinimi sanıyorsun..?

Güneş:o zaman gör..!

(Güneş ,Haluk'un elleri arasında gitme çalıştığı an haluk onu tamamen kolları arasına aldı)

(Haluk'un o an sesi havada tekrarlanacak şiddetindeydi)

Haluk:gidemezsin..!

(Bu sırada keremde onları öyle görünce ağlamaya başladı .ali şok olmuş vaziyettindeydi. Salona bu sırada rana'da gelir)

Rana:ne oluyor burda..! Ne bu ses.. Neler oluyor..?

Güneş:bırak..! Hayvan..! Bırak  gidecem..!

Haluk:izin vermiyorum..! Hiç bir yere gitmiyorsun..!

Rana:haluk...

Ali:baba sakin ol..

Haluk:karışmayın..! Ali kardeşini götür burdan..!

Ali:baba..

Güneş:hayır hiç bir yere gitmiyor benim oğlum.. Benim oğlum benle gidecek..!bırak..! Beni.. Gidecem..!

Haluk:Ali bahçeye götür keremi.

(Ali ağlayan keremi kucağına alıp salondan ayrıldı)

Haluk:hayır güneş hiç bir yere gitmiyorsun..!bırakmam..

Güneş:beni böyle zorla tutamassın..!

(Dedikten sonra haluka vurmaya çalışır nafile ,haluk onu tamamen kavramıştır)

Rana:haluk kendine gel.. Bırak onu..!

Güneş:bırak..! beni..nalet olasıca herif bırak..!

Haluk:bırakmıyorum..! Gitmene izin vermiyorum..!

Rana:haluk..!

Haluk:karışma..! Aba..! Karışma..

(Dedikten sonra güneşi kucağına alır zap etmiş bir şekilde)

Güneş:bırak beni.. Beni tutamassın burda gidecem ben..

Haluk:yeter..!

(Diyip merdivenlerde yatak odasına çıkar.)

(Rana ,Haluk'un çok sinirli olduğu için üzerine gitmek istemedi en önemliside neden bu halde olduklarını bilmediğinden ne yapacağını bilemedi?

(Haluk , güneşi yatak odasına götürdü.odaya gidip yatağa bıraktı)

Haluk:gitmene izin vermem..! Bunu kafana sok..! Şimdi sakin olup beni dinleyeceksin..!

(Güneş ayağa kalktı , gitmeye çalışılacaktı ki haluk onu tekrar yatağa iteledi)

Haluk:beni duymuyormusun..! Gidemessin..! Bak senin incinmeni istemiyorum..beni zorlama..!ne kadar zorlasanda bırakmam..! Ne kadar zorlarsan Canın yanacak.. Yakma..!

Güneş:beni tutamassın burda..!

Haluk:sakin ol..konuşalım...

Güneş:ne konuşacam..! Senin Mertoğlu olduğunumu en baştan beri bana yalan söyleyen adam mı olduğunu..! Hayır! Mertoğlu konuşacak hiç bir şey yok..!

Haluk:bi dinle..

Güneş:ortada dinleyecek bir şey yok..! Zaten her şey ortada..ama sen bu söyleyeceklerimi iyi dinle.. Seninle şu andan itabaren ; en baştan beri kağıt üzerinde olan evlilik  bitti..!bu evlilik gerçekleşmedi , kağıt üzerinde başladı ve kağıt üzerinde bitecek..!ayrıca ben senin karın olmadım aramızda evlilik boyunca bir birliktelik bile ..bu yüzden bana karışamassın..!kocalığın bana sökmez Mertoğlu..! Okuldan kovulmaya gelince işte sen hep buydun ve şimdi de beni burda zorla tutan busun..!

Haluk:demek öyle..hım.. O zaman bu söyleceklerim  seni çok ilgilendirecek..! Ben bu akşam söyleyecektim sana.. Dünde söyledim bugün söyleyeceğime dair. Kovulma meselesine gelince; bilmiyordum.. Sen olduğunu bilmiyordum zaten tanıştığınızı bilsem niye oğlumla tanıştırayım.
Evliliğe gelince haklısın ,en baştan kağıt üzerindeydi ama sonrası tamamen değişti inkar edemessin..
Şu konuda da anlaşmıştık; birlikte olana kadar özgür olacağına dair ama olduktan sonra değişecek sen tamamen benim karım olacaktı aynı fikirdemisin..?

Güneş:evet..! Eğer senle olsaydım değişirdi..! Ben şu an özgürüm senle aramızda bir şey olmadığına göre beni tutamassın..!

Haluk:aynen..! Tutamazdım..! Ama sen benim karım oldun.. Sen benimle birlikte oldun..!oldun demek  biraz abartılı mı oldu ne? Aa dur kendin isteğinle oldun.. Dur dur hatta olmam için bu sefer sen beni zorladın evet sen , e sende o kadar aklımı başımdan aldın ki sana karşı koyamadım ve biz birlikte olduk..!
Sen evet sen benim karım oldun..!

Güneş:yalan söylüyorsun...

Haluk:yalan mı? Peki boynumdaki izler, sen yaptın.birlikte olurken sen yaptın..dün gece birlikte olduk..!

Güneş:yalan..! Yalan söylüyorsun.. Ben yapmış olamam..

Haluk:ben senin kocanım..!

Güneş:sen..!sen adi herifin tekisin..!benim sarhoş olmamdan faydalanacak kadar adisin..!aşağılık herif..!

(Dedikten sonra eline ne gelse haluka atmaya başladı)

Haluk:ben senin aşık olduğun adamım..! Sakin ol..

(Dedikten sonra güneşin üzerine gitti. Kollarını zap etti)

Güneş:bırak.. Sen nalet olasıca haluk Mertoğlusun..!

Haluk:bak bana gözlerime bak..! Seni sevdiğin adamım ben..tüm kalbinle sevdiğinim..sen de benim aşık olduğum kadınsın..

Güneş:sen benim için sahtekar, yalancı ,düzenbaz, aşağılık haluk Mertoğlu sun..!dünde buydu bugünde bu..! Sen benim hiç bir şeyimsin..! Hiç bir şeyim..! Şimdi bırak beni.. Beni burda tutamassın elinde sonunda gidecem..!

(Haluk bu sözlerle adete dağıldı)
Haluk:bir daha..! Sakın! Sakın bunları söyleme..!

Güneş:ne oldu gerçekler zoruna mı gitti..! İşte gerçek bu..! Senin gibi yalanlar üzerine konuşmuyorum..!

Haluk:bu odada kalacaksın  ve kapı kitlenecek..! Bunu sen istedin...

Güneş:bunu yapamassın..! Aşağılık herif bunu yapamassın..!

(Haluk ,güneşe  döndü ve cebindeki kolye kutusunu eline aldı. tüm gücüyle aynaya fırlattı.ayna parça parça oldu,kolye biryere kutusu başka yere fırladı)

Haluk:bir daha sakın..! O söylediklerini tekrarlama ..sakın..! Senin canını yakmak isteyeceğim son şey sensin..!bunun için sende üzerime gel-me..! Beni kendimi kaybetmeye zorlama..! Şimdi burda kalıyorsun ve hiç kimse seni benim elimden alamaz..!sen benimsin..!

(Deyip odadan çıktı.kapıyıda kilitledi)