Το αγόρι της διπλανής πόρτας #WattFunGr

Κεφάλαιο 34

Η πρώτη βδομάδα πέρασε πάρα πολύ γρήγορα, περνούμε φαντιστικά μέχρι τώρα, το μόνο που κάνουμε είναι να πηγαίνουμε στην παραλία κάθε μέρα απο το πρωί μέχρι το απόγευμα, μετά γυρίζουμε σπίτι, κάνουμε μπάνιο και βγαίνουμε σε κάποιο εστιατόριο, μπαράκι ή απλά για βόλτα.

Καθόμουν δίπλα απο τον Άρη που κοιμόταν και τον περίμενα να ξυπνήσει. "Καλημέρα μωρό μου" μου είπε με βαριά αγουροξυπνημένη φωνή ενώ τεντωνόταν.

Είμασταν όλοι στο σαλόνι, κάποιοι παρακολουθούσαν τηλεόραση και κάποιοι έτρωγαν.

"Ο Γιάννης πάντα αργεί πολύ να ξυπνήσει" παραπονέθηκε ο Σίμος και η Μαρία ένευσε πως συμφωνεί.

"Έχω μια ιδέα" σηκώθηκε απο τον καναπέ.

Μας είπε την ιδέα της και της θέσαμε σε εφαρμογή. Πήγαμε στο δωμάτιο που κοιμόταν ήρεμα και ωραία ο Γιάννης και η Μαρία του έριξε ένα ολόκληρο κουβά με κρύο νερόβρέχοντας και αυτόν και το κρεβάτι.

Ο Άρης τον βιντεοσκοπούσε και όλοι μας περιμέναμε την αντίδραση του. Σηκώθηκε αλαφιασμένος και πανικόβλητος απο το κρεβάτι ενώ τα νέρα έσταζαν απο πάνω του.

Αρχίσαμε όλοι να γελάμε σαν σπαστικά. Ήταν τόσο αστείο που με πόνεσε το στομάχι μου λόγω του πολύ γέλιου.

Ο Γιάννης άρχισε να κυνηγά την Μαρία. "Δεν θα είμαι μόνο εγώ βρεγμένος πλέον" είπε αρχίζοντας να πετάει νερά πάνω στην Μαρία ενώ αυτή προσπαθούσε να γλυτώσει.

"Εντάξει τρελάρες πάμε στην παραλία" φώναξε ο Ντίνος και συμφωνήσαμε όλοι.

Ο ήλιος έκαιγε και ξάπλωσα στην ξαπλώστρα μου να πάρω χρώμα ενώ ο Άρης έχτιζε κάστρα στην άμμο με τον Γιάννη σαν τα πεντάχρονα.

"Σου αρέσει μωρό μου?" ο Άρης περήφανα ρώτησε την γνώμη μου για το μεγάλο κάστρο που έχτισαν. Ήμουν έτοιμη να βάλω τα γέλια για το πόσο εστίασαν στην δουλειά τους, αλλά τότε αντιλήφθηκα πως ρωτούσε στα σοβαρά.

"Πολύ ωραίο" το κοίταξα και έβαλα ξανά τα γυαλιά ήλιου μου και συνέχισα την ηλιοθεραπεία μου.

Έκλεισα τα μάτια μου απολαμβάνωντας τον ζεστό ήλιο που άγγιζε το δέρμα μου.

Ξαφνικά ένιωσα κάποιον να με σηκώνει, έβγαλα τα γυαλιά μου και άνοιξα τα μάτια μου αντικρύζοντας πως είμαι στην αγκαλιά του Άρη ο οποίος κατευθυνόταν προς την θάλασσα.

"Όχι, Άρη, άσε με κάτω" παραπονέθηκα αλλά συνέχισε απτόητος. Προσπάθησα να του ξεφύγω αλλά ήρθε ο Γιάννης πιάνοντας με απο τα πόδια ενώ ο Άρης με κρατούσε απο τα χέρια.