We zitten in een pittig duur hotel. Ik volg mijn broer maar en ik zie wel. We nemen de lift naar boven , helemaal naar boven. De penthouse. Brian maakt met het pasje de deur open en duwt hem open. 'Kom'. Ik loop naar binnen . In deze gang zijn twee deuren. Links en rechts. Ik loop door. Ik kom in een grote woonkamer. In het midden een u-bank met een grote tv. Links van de kamer een grote eettafel , en tegen de muur een resoir met aantal spullen erop en rechts is het open. Nou ja overal in deze kamer zijn ramen. Dus veel licht komt er binnen. 'We moeten iemand in de gaten houden hier' zegt Brian als die langs me loopt. 'Oh dus daar werk je voor' 'Yup' zegt Brian. Hij loopt naar het resoir en vult een glas met wodka. 'Jij ook' 'Ja doe maar'. Ik ga zitten op de bank. 'Mij herkent hij hoogswaarschijnlijk maar jou niet en eerlijk , knappe vrouwen valt hij snel voor'. Ik rol met mijn ogen. Brian komt terug lopen en geeft een glas aan mij. Hij gaat voor me zitten. 'Wil je mee doen' 'Goed' zucht ik. 'Je stemt er wel snel mee in' 'Ja' zeg ik. Snel neem ik een slokje. 'Heb je een reden daarvoor'. Ik haal mijn schouders op. 'Vertel' 'Ik denk gewoon niet ik er geen afstand van kan doen. De kick. Het in gevaar komen'. Brian knikt en neemt een slokje. 'Ik snap je maar nadenken over de situatie is ook belangrijk. Je leven kan ik gevaar raken' 'Is het al' zeg ik. Brian zucht. Ik zet mijn glas neer en sta op. 'Je moet niemand vertrouwen' zeg ik. Ik til mijn shirt op. 'Het is een wonder dat ik het heb overleefd'. Brian kijkt weg. Ik plof weer neer en neem een slok. 'Dus Brian. Ik kan wel wat hendelen'. Brian lacht kort. 'Dan beginnen we zo'. Ik glimlach. De deur gaat open en mensen komen binnen lopen. Een man in een pak, net iets ouder dan ik. Knap en breed. 'Ah daar is ze. Breyan Bradley. De dochter van Logan Bradley'. Mensen zetten allemaal dozen neer. 'Ja' zeg ik. 'Breyan dit is Samuel, mijn baas'. Ik knik. 'Zoiets dacht ik al' 'Heeft Brian uitgelegd wat je ongeveer moet doen' 'En als ik dat niet wil' 'Eerlijk, we zouden je dingen aanbieden, en anders helaas'. Ik lach kort. 'En daarna geweld' 'Als het moet'. Ik lach. 'Maar goed. We geven je andere kleding en je word opgemaakt en komt te voorzien van een wapen en communicatie spullen'. Ik knik. Een vrouw komt naar me toegelopen. 'Kom maar mee'. Ik sta op en volg de vrouw. We gaan naar een kamer. Een jurk en hakken liggen op het bed. 'Ik denk dat u het zelf verder kan'. Ik knik. Ze loopt weg.
Apart dit allemaal. Ik hoopte eerlijk dat ik een normaal leven zou houden , maar dit bevalt me ook een beetje. Het moet gewoon. Als het te ver gaat , zet ik een stap terug. Dat weet ik , en dat ga ik ook doen.
Snel kleed ik me om alleen besef ik me dat de rits aan de achterkant zit. Ik trek de hakken aan en ga met mijn handen door mijn haren. De deur gaat open en Brian komt binnenlopen. Hij heeft een pak aan. Het past bij mij. De rest is gewoon een standaard pak. Zwart wit alleen zihn stropdas is rood. 'Kan je even helpen'. Ik draai om en doe mijn haar aan een kant. Brian hoor ik lopen en even later ritst hij mijn jurk dicht. 'Rood staat je mooi' 'Dank je' zeg ik. Ik draai om. 'En nu het leukste deel' glimlach ik
••••
Heb de cover veranderddddd ❤️
Enjoyyy
Fijne avond💁🏼
JE LEEST
HIS STORY BOOK 5
Novela JuvenilBOOK 5: Brother and sister -Dit boek word eerst in de ogen van Breyan verteld en daarna Casper **ik raad aan om boek 4 te lezen ** *** Breyan's leven gaat eindelijk weer door nadat het voor even stop heeft gestaan. Ze probeert een leven op te bouwen...