Friendship Goals

Prologue

It's been an hour and still im sitting here in the hospital lobby and waiting for my medical test results.

Daop palad akong nagaantay, pilit kinakalma ang sarili ko. Tahimik akong nagdadasal na sana okay lahat na walang problema sakin. Kahit ramdam ko at nakikita ko sa sarili ko na may mali talaga.

Then my doctor came holding an envelope, staring at me with poker face.

"Doc, ano po ung resulta? Hinayhinay lang po ah baka atakihin ako dito." nakangiti kong sambit.pilit kong iniiba ang aura ng buong paligid.

Hanggang.....
.
.
.
.
.
.
.

"Alam kong malakas ka, alam kong kakayanin mo... But to be honest the results is really bad. Base on your test results you have brain tumor." sabi ni doc habang nakatitig sa akin.sa mga mata nya nababasa ko na gusto nyang sabihin na kaya ko to..

"Don't worry may mga ibibigay akong gamot sayo.pero kailangan mainom mo sa tamang oras.bibigyan na din kita ng pain reliever para pag sumumpong ng sakit ng ulo mo hindi mo na maiisipan iuntog." nakangiting sabi ng doktor ko.

My doctor snap his finger infront of my face. Napatulala ako ng bahagya kasi until now hindi ko alam kung totoo na ang narinig ko o hindi..

Mahirap pa rin iaccept kahit na pinaghandaan ko na ng husto to..

Brain tumor?? Wait hindi maaari.. Hindi ko pa nagagawa ang mga bagay na gusto ko..wala pa sa 1/4 ng plano ko ang natutupad... Wag naman muna sana ako agad madeds.. Oh please Papa God... Wag muna.

Hindi ko pa sila nakikita eh ... Kahit after nalang ng concert nila dito..

Magcoconcert pa po ang mga anghel ng buhay ko dito..tsaka nyo na ako kunin please..

Then i came back to the reality..

"Doc.. Malignant na po ba ang tumor ko? Baka pwede pa makuha sa chemotherapy." may pangangatal ng boses na sambit ko.

"To be honest with you kaya naman ng chemo ang kaso kayanin kaya ng katawan mo. You need to undergo 3 times a week chemotherapy." my doctor said with a sad face.

"Yakang yaka ko yan.. Ako pa po ba.. Remember im the most strong girl that you'd encounter." tugon ko na halos malaglag na ang mga luhang namumuo sa mga mata ko.

"Well goodluck Alehm. Let's do it.. Let's fight for your life." encouraging thought of dr.Mendrano

Pero mas masakit atang tanggapin na iiwan mo ang mga mahal mo sa buhay without telling them where are you going at kung makakabalik ka pa nga ba talaga.