The Girl That Cries inside.

-1-

Altijd lief zijn. 

Altijd braaf zijn.

Altijd doen alsof je leven normaal is.

Altijd je lach forceren zodat het lijkt alsof je niet kapot gaat van binnen.

Altijd het slimste zijn.

Altijd de beste zijn.

Op gegeven moment krijg je hier genoeg van.

Gevoelens hopen zich op.

Tranen worden oceanen.

De pijn en agressie niet in je kunnen houden.

Waarom?

Dat krijg je als je je gevoelens ophoopt.

Ooit komt het naar buiten.

Ooit op een dag kun je niet meer huilen omdat je tranen op zijn.

Wallen onder je ogen van slapeloze nachten.

Waarom?

Iedereen flasht je.

Je kan beter niemand vertrouwen.

Zelfs je beste vrienden worden slangen.

Ik heb het zelf meegemaakt, ik zweer het je.

Maar als je dat weet kun je maar beter doen alsof je niets weet.

Niemand weet dat jij dat weet.

Beter je geheimen voor je kunnen houden.

Uiteindelijk zullen al die slangen het tegen je gebruiken.

Daar moet je niet om huilen, het is het niet waard.

Eigenlijk zou je helemaal niet moeten huilen om een paar slangen.

Nergens om moeten huilen,

een droom die nooit uitkomt......