The Beauty and The Nerd - Mainstreet fan fiction

Chapter 6

“Ik vind dat we moeten gaan. Ze hebben zoveel moeite gedaan voor ons en ik vind ook dat we naar hun verhaal moeten luisteren.” zei Cybie. “Ja dat vind ik ook.” antwoordde ik haar. “Hoe laat is het?” vroeg Cybie. “Het is nu 5 uur.” zei ik. “Dan moet ik mij haasten want ik moet mij nog douchen en klaarmaken.” “Ik moet mij ook nog douchen dus doe door hé” zei ik lachend. “Ja, ja ik ben toch  altijd snel uit de douche.” grapte ze en ze ging de badkamer binnen. Na een halfuur kwam ze EINDELIJK uit de douche. “Waarom duurde dat zo lang?” vroeg ik aan haar. “Sorry maar ik geraakte gewoon niet uit de douche.” zei ze lachend.”Maakt niet uit, maar nu ga ik snel in de douche en jij gaat je kleedje aandoen. Daarna zal ik je make-up doen en dan kan jij dat ook bij mij doen. “Ok dat is goed maar ga je nu douchen want je verspilt je tijd.” zei ze. “Ja, ik ben klaar over 20 minuten.” zei ik tegen haar en ik ging de badkamer binnen. Na 20 minuten stapte ik uit de douche en deed ik mijn kleedje aan. Hij paste perfect. Ik vroeg mij af hoe Daan mijn maat wist. Ik stapte uit de badkamer en ik zag Cybie in mijn kamer staan met haar wit kleedje. Ze stond perfect met het kleedje ze was precies een prinses. “Ooh, je ziet er echt mooi uit.” zei Cybie tegen mij. “Zegt degene die er als een prinses uitziet.” antwoordde ik met een lach op mijn gezicht. “Bedankt voor het compliment..” zei ze blozend. “Hoe laat is het?” vroeg ik. “UUhm het is nu 18 uur.” zei Cybie. “Ok dan moeten we snel zijn. Ik zal je make-up wel even doen.” zei ik. Cybie ging in de bureaustoel en ik nam mijn make-up tasje. Ik deed wat make-up bij haar op en ze zag er stralend uit. Cybie deed ook nog wat make-up bij mij op en we waren allebei klaar om naar Daan en Rein te gaan.

 “Ik ben zo zenuwachtig.” zei Cybie toen we uitstapte bij de pizzeria. “Ik ben ook zenuwachtig maar ik weet dat alles wel goed gaat verlopen.” zei ik tegen haar. “Bedankt om me naar hier te brengen maar je hoeft mij niet terug op te komen halen. Ik zal wel vragen aan Rein of hij mij naar huis brengt.” zei Cybie. “Ok, veel plezier met Rein.” zei ik tegen haar. “Jij ook met Daan .” zei Cybie en ze gaf me nog snel een knuffel voor ze de pizzeria binnenging. Rustig liep ik terug naar mijn auto, ik had nog een half uur voordat ik naar Daan moest gaan dus kon ik beter even naar de Starbucks gaan. Ik startte de motor en vertrok richting Starbucks maar dat had ik beter niet gedaan…

Ik  parkeerde mijn auto op de parking van de Starbucks en stapte uit. Het was ongeveer 50m wandelen van de parkeerplaats naar de ingang van de Starbucks. Er was niet veel volk enkel een groep jongens die buiten stonden de roken. Rustig liep ik richting de ingang. Juist toen ik naar binnen wou gaan voelde ik 2 onbekende handen rond mijn middel. Ik draaide mij om en ik zag 1 van de jongens die daarjuist stonden te roken. “Hey schatje, waar ga jij naartoe?” vroeg hij aan mij. Zijn adem stonk naar de drank. “Ergens waar jij zeker niet gaat zijn.” antwoordde ik bot. “Je bent zo te zien een harde tante, ik hou van harde tantes.” zei hij met een dubbel tong. “Laat me met rust” zei ik en ik trok me weg uit zijn greep. Ik kon 5 meter van hem weglopen maar toen nam hij mijn pols vast. “Jij gaat nergens heen schatje.” zei hij tegen mij en zijn gezicht kwam dichterbij de mijne. Hij wou mij gaan kussen maar ik sloeg hem hard in zijn gezicht. Dat had ik beter niet gedaan want hij werd woest. “Vieze vuile slet, wie denk je wel niet dat je bent! Mij zomaar slaan?! Hier ga je spijt van krijgen!” riep hij. Hij wou me juist gaan terugslaan maar toen zag ik dat Daan hem had kunnen tegenhouden. Hij sloeg de jongen hard in het gezicht waardoor de jongen afgeleid was. Daan riep: ”Yentl, ga! Nu! Ik zie je in het park!” Ik rende vlug naar mijn auto en startte de motor. Ik reed snel weg van de Starbucks en vertrok naar het park. Na 5 minuten stond ik voor de ingang van het park. Ik wou wachten op Daan voordat ik het park binnenging want misschien zaten daar weer dronken jongens. Ik had niet lang moeten wachten op Daan want na 2 minuten stond hij al naast mij met 2 koffie’s in zijn handen. “Hey, gaat het een beetje?” vroeg hij bezorgd. “Ja, ik moet gewoon nog een beetje bekomen van de shock. Hoe gaat het met jou? Je bent toch niet gewond hé?” vroeg ik. “Nee ik ben niet gewond. Maar die jongen wel haha.” zei hij. “Bedankt om me te helpen, ik zou niet weten wat er gebeurd zou zijn als jij er niet geweest was.” zei ik en er begonnen tranen over mijn wangen te stromen. Daan gaf me een knuffel en zo stonden we er een tijdje. “Gaan we nu genieten van onze avond?” vroeg ik nieuwsgierig. “Ja dat gaan we zeker doen. We zullen het park binnengaan maar je moet wel een blinddoek aandoen want ik heb een verrassing voor jou.” zei Daan. “Ok, ik hou van verrassingen.” zei ik en Daan deed een blinddoek voor mijn ogen. “Vertrouw je me?” fluisterde hij in mijn oor. “Ik vertrouw je.” fluisterde ik terug om het moment niet te verpesten. Daan hielp me om mijn weg te vinden door het park. We waren ongeveer 5 minuten aan het lopen en opeens zei Daan “Je mag je blinddoek afdoen.” Rustig deed ik mijn blinddoek af en toen mijn ogen gewend waren aan het licht zag ik het mooiste dat ik in mijn hele leven gezien had…