Her sey mümkün

BÖLÜM 3

HER ŞEY MÜMKÜN Bölüm 3 Uyandığımda kendimi yerde buldum. Hava kararmıştı. Yerden kalkıp olanları hatırlamaya çalıştım. Işığı açmaya korkuyordum. Masa lambamı yaktım. Kaşlarımı çatarak etrafıma baktım. Kapım zorla kırılıp açılmıştı. İkizlerden birinin ağlama sesini duydum. Yavaşça yürüyerek hemen yan odaya, ikizlerin odasına gittim. Kapı kapalıydı. Simon'ın tiz çığlığını duydum. Kapıyı açıp içeri girdim. Mavi gözlü adam elindeki bıçağı Simon'a doğru doğrultmuştu. Simon yeşil gözlerini üstüme dikti. Çığlık atıyor, ağlıyordu. Harry? Harry nerdeydi? Kafamı çevirmemle Harry'i yerde kanlar içinde görmem bir oldu. "Harry!" Diye bağırdım. Mavi gözlü adama döndüm. Bıçağı kan içindeydi! Simon bağırarak yere düştü! "Simon! Hayır!" Adam bana doğru yürüyordu. Kulaklarımı cızırdatan rahatsız edici gülüşünü duydum. Bıçağı bana doğru uzattığında: "Hayır!" diye bağırarak uyandım. Kendimi yerde buldum. Başım ağrıyordu. Ayağa kalkmaya çalıştım ama dizlerim tutmuyordu, geri düştüm. Sürüklenerek odamın kapısına doğru ilerledim. Kapım kilitliydi. Cebimden anahtarı çıkarıp kapıyı açtım. Zar zor ayağa kalkıp ikizlerin odasına yürüdüm. Başım dönüyordu. Kapılarını açıp içeri girdim. Yataklarında yatıyorlardı. Harry'nin yanına koştum. "Harry!" Simon'a döndüm: "Simon!" İkisi de uyanıp kalktılar. Simon eliyle gözlerini ovaladı. Harry: "Ne oldu?" Gözlerim doldu. İkisine birden sarıldım: "İyi misiniz?" Simon: "O adam kimdi?" Kalp atışlarım hızlandı: "Size bişey yaptı mı?" Harry: "Şeker verdi ve gitti." Şeker mi! Lanet olsun! "O şekeri yediniz mi?" Harry: "Evet yedik." dedi. "İnanmıyorum!" Odanın ışığını yakmak için uzandım ama yanmadı. Bir kez daha denedim olmadı. Kesin lambayı patlattılar diye düşünüp koridorun ışığını yakmaya çalıştım. Elektrikler gitmiştir. ...