Her sey mümkün

BÖLÜM 5

HER ŞEY MÜMKÜN Bölüm 5 Tüm olanları anlattığımda annem bana inanmamıştı. Annem: "Simon?" Çocukları içerden alıp getirdim. Simon ı sakladığım dolaptan çıkarmak biraz zor olmuştu ama kısa süre içinde başarmıştım. Orda durduğu süre boyunca mavi kenarlıklı yuvarlak gözlükleri buğulanmıştı. Kocaman yeşil gözleriyle bana baktı. "Sen iyi misin?" Diye sordum. "İyiyim." Deyip koşarak anneme sarıldı. Harry o zamana kadar Peter'ın ayağının ucunda bitmişti bile. Annemle Peter el ele tutuşuyor, ikizlerin başlarını okşuyorlardı. O an kendimi o evdeki fazlalık olduğumu anladım. Hatta öz babam Duff'a gitmek bile istedim ama oraya gitsem de fazlalık olacaktım. O da geçen yıl evlendiği karısı Mina ile mutluydu. Hatta Mina'nın eski evliliğinden olan oğlu Bill de benle yaşıttı. Onla belki iyi anlaşırdım ama bunun için bi fırsat yoktu. Karşımda duran Mutlu aile tablosuna baktım. Annem endişe içinde ikizlere soruyordu: "İyi misiniz?" Harry: "Baba, şeker istiyorum." Peter eğilip onu kucağına alıp etrafında döndü: "Demek küçük ayıcık şeker istiyor." Harry kıkırdayarak ona sarıldı. Annem: "Mutfaktaki beyaz dolapta olacaktı. Olivia getirsene onları." Anlamsız bir bakış attıktan sonra mutfağa gittim. Beyaz dolabı açtığımda şekerleri bulmam için çok araştırmam gerekti. Annemlerin içerden gülüşmelerini duydum. Anlattıklarımın şaka olduğunu sandılar. İki tane lolipop buldum ve onları ikizlere vermeye gittim. Lolipoplardan biri mavi diğeri pembeydi. İkisi de maviyi almak için savaştılar ama Simon ın mavi lolipopu elimden kapmasıyla ağzına sokması bir oldu. Harry yüzünü asarak pembe şekeri emmeye başladı. Harry: "Ama ben bu şekerden istemiyordum ki." Peter: "Sana da başka sefere mavi lolipop alırız." Harry elindeki lolipopu yere fırlattı. Öyle sert attı ki şeker yerde parçalara ayrıldı. "Ben bu şekerlerden istemiyorum. Beyaz yuvarlak olanlardan istiyorum." Harry olay çıkarmıştı. Hiçbirimiz onun neden bahsettiğini anlamamıştık. Sürekli beyaz yuvarlak şekerlerden istediğini söylüyor, bağırıyor, ağlıyordu. Peter onu markete götürdü. Ben de yanlarında gittim. Simon da gelmişti. Annem evde kalmıştı. Kendimi garip bir şekilde Peter'ın yanında güvende hissediyordum. Harry'e bütün beyaz ve yuvarlak şekerleri göstermemize rağmen Harry bunlardan hiçbirinin istediği şeker olmadığını söyledi. Normalde Harry markete girdiğinde bütün şekerlemelerden isterdi ama o beyaz şekeri ne kadar sevdiyse başka şekerlerden bile yemek istemiyordu. Şimdiye kadar gördüğüm en çok şeker yiyen çocuktu. Bi keresinde çok şeker yemekten isilik dökmüştü. "Harry, badem şekeri mi istiyorsun?" diye sordum hayretle. Her zaman en tatlı şeyleri isteyen çocuk şimdi en sade şekeri istiyordu. "Hayır. Bugün o adamın verdiği şekerden istiyorum." Dedi burnunu çekerek. Ağzım açık kalmıştı. Peter ona anlamsız bir bakış attı. Beni kolumdan tuttu: "Şu saçma şakana çocukları da alet etmesen iyi olurdu." Dedi. Kaşlarımı çatarak ona baktım: "Ben..." Deyip kaldım. Arkasını dönüp Harry'nin yanına gitti ve sessiz bir şekilde bişeyler dedi. Peter hızla alışveriş sepetine abur cuburlar doldururken Harry bana imalı bir bakış attı. Aklıma aniden bişey geldi. Ben polisi aramıştım. Polis neden gelmemişti? ...