Shanaya: Queen of the Fairies

Chapter 5: Name

Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko ngayon. He's awake! The man from Tereshle is finally awake! Akmang aatras na sana ako palayo sa kamang kinahihigaan nito noong napako ako sa kinatatayuan ko. He slowly looked towards my direction. And when our eyes meet, I froze for a second. His deep blue eyes meet mine.

I stay still and silently admired his eyes. It was beautiful. Ngayon lang ako nakakita ng ganyang kulay ng mata!

Mayamaya lang ay namataan ko ang pagkilos nito. He tried to open his mouth. It seems like he wanted to say something, but he can't utter a single word. I silently sighed and moved my feet. Dahan-dahan akong lumapit sa kanya.

Segundo lang ay nakita ko ang kakaibang ekspresyon sa mga mata niya. Fear. I can see and feel his fear. He tried to move but he failed. Mayamaya lang ay gumuhit ang matinding sakit sa kanyang mukha. Napailing na lamang ako at kinausap ito. "Don't move. You'll hurt yourself more." I calmly said to him. "Calm down and stay still. You're safe now. You're safe here. Walang ibang mananakit sa'yo sa lugar na ito. All you have to do now is rest and gain back your energy, okay?"

Tumigil ang lalaki sa pagkilos. Segundo lang din ang lumipas ay naging kalmadong muli ang itsura niya. I looked at the table on my side. May isang basong tubig doon. I bet that it contains a healing water na siyang nakikita lamang dito sa Sacred Temple ng palasyo. I stared at the glass and immediately summoned it. Noong mahawakan ko na ang baso ay inilapit ko iyon sa kanya. Kusa namang kumilos ang lalaki at nagkusang ininom ang tubig na inilahad ko sa kanya.

This water will help him recover fast. Kung mapapadali ang paggaling niya ay tiyak kong matutulungan niya kami sa imbestigasyong ginagawa namin ngayon. I hope he'll cooperate, though. Iyon lang naman ang nais ko.

"I'm Shanaya, by the way." Pagpapakilala ko at inilayo ang basong may lamang tubig. Ibinalik ko ito sa kinalalagyan niya kanina gamit ng kapangyarihan ko. Kita ko ang pagkunoot ng noo niya sa nasaksihan. Nagkibit-balikat lang ako sa kanya at umatras ng isang hakbang palayo sa kanya. Wala sa sarili naman akong napatingin sa orasan na nakasabit sa may dingding at noong mapansin kung anong oras na, mabilis akong nagdesisyong umalis at bumalik na sa silid ko. "Aalis muna ako," wika ko na siyang nagpatigil sa lalaki. Hindi ito kumibo sa puwesto niya at nakatitig lamang sa akin. "I'll be back as soon as the sun rises. Hindi ako maaring manatili dito. Don't worry about your safety and just rest. Kagaya nang tinuran ko kanina, ligtas ka sa lugar na ito." I said to him then started walking towards the room's door.

Bago ako tuluyang lumabas sa silid, nilingon kong muli ang dayo. Wala sa sarili naman akong napangiti noong makitang nakapikit na muli ang mga mata nito. Mukhang masunurin naman ang isang ito. Sana nga lang mabilis na bumalik ang lakas nito para naman makabalik na siya Tereshle.

Hindi na akong muling gumawa nang ingay. I slowly open the door and silently step out the room.

"Shanaya!"

Napabalikwas ako mula sa pagkakahiga dahil sa sigaw na bumalot sa buong silid ko. Irita kong binalingan ang pinagmulan ng sigaw na iyon at namataan si Ara na mukhang nagmamadaling magtungo rito upang gisingin ako.

"Masyado pang maaga para mambulabog, Ara," tamad na sambit ko sa kaibigan sabay hikab. Inaantok pa ako! Anong oras ba ako nakatulog kagabi? Napailing ako at muling humikab. Napabaling ako sa study table ko at napangiwi dahil sa mga aklat na bumungad sa mga mata ko. Right! Nag-aral pala ako kagabi noong makauwi ako galing sa Sacred Temple! Hindi ako makatulog kagabi kaya naman ay naisipan kong magbasa para naman dalawin ako nang antok!

"He's awake!" sigaw muli ni Ara at nagmartsa palapit sa kama ko. "Gising na siya, Shanaya!"

Natigilan ako dahil sa sinabi ni Ara. Napabaling ako sa kanya at napakunot ang noo. Awake? Sino ang tinutukoy nito? Iyong dayo ba na nasa Sacred Temple? Walang ingay akong tumayo at nagsimulang ayusin ang magulo kong buhok. "I know that, Ara." I said to her. "Nandoon ako kagabi." Dagdag ko pa at nagpatuloy sa pag-aayos ng sarili.