Το αγόρι της διπλανής πόρτας #WattFunGr

Κεφάλαιο 45

Πήδηξα απο το κρεβάβι. "Μιχάλη! Άσε με ήσυχη!" φώναξα ενώ είχα ακόμα τα μάτια μου κλειστά, η καρδιά μου χτυπούσε γρήγορα και ήμουν μούσκεμα στον ιδρώτα.

Άκουσα βήματα και ένιωσα δύο χέρια να τυλίγονται γύρω μου. "Όχι, μην με αγγίζεις" φώναξα ξανά. Αλλά τότε κατάλαβα ότι αυτό το άγγιγμα είναι διαφορετικό.

"Είναι εντάξει. Είμαι εγώ εδώ. Είσαι μαζί μου τώρα" άκουσα μια φωνή να μου λέει. Η φωνή με ηρέμησε και με έκανε να αντιληφθώ που είμαι αυτή την στιγμή. Είμαι στο κρεβάτι μου δίπλα στον Άρη και όχι δεμένη σε μια καρέκλα με τον Μιχάλη να με παρενοχλεί.

Όλα ήταν καλά τώρα. Ήμουν ασφαλής. Άφησα μια ανάσα που κρατούσα και τα δάκρυα μου σταμάτησαν. Ήταν απλά ένας εφιάλτης, μια κακή ανάμνηση.

"Μην με αφήσεις" τον κρατούσα σφιχτά και τα μάτια μου ήταν ερμητικά κλειστά. Ένιωθα ακόμα πως θα πέσω. Πως αν τον αφήσω, κάποιος θα με αρπάξει και θα με πάρει μακριά του ξανά.

Ένιωσα το σώμα του να έρχεται ακόμα πιο κοντά στο δικό μου, αγγαλιάζοντας με σφιχτά. "Σ'αγαπάω Χριστίνα. Μην ανησυχείς είσαι καλά τώρα. Είμαι εδώ μαζί σου" ο Άρης το έκανε ξεκάθαρο ότι όλο το δράμα που πέρασα τελείωσε.

Σιγά σιγά, άνοιξα τα μάτια μου και το πρώτο πράγμα που αντίκρυσα ήταν το πρόσωπο του. "Γειαααααα" χαμογέλασα κοιτάζοντας τον στα μάτια, σχεδόν γελώντας απο ευτυχία.

"Τι?" χαμογέλασε στραβά.

"Το πρόσωπο σου είναι τόσο χαριτωμένο" χαμογέλασα ξανά και έβαλα το κεφάλι μου στο στήθος του, ενεργώντας και μιλώντας σαν μωρό.

"Εντάξει. Τώρα ντύσου γιατί η Μαρία σου έχει μια έκπληξη" μου είπε ο Άρης και χαμογέλασα, μυρίζοντας την φανέλα του αφού το κεφάλι μου ακουμπούσε ακόμα στο στήθος του. "Λίγο ακόμα" τον παρακάλεσα και στοιχηματίζω ότι χαμογέλασε αφήνωντας με να απολαύσω την μυρωδιά του.

Σηκώθηκα απο το κρεβάτι, έτριψα τα μάτια μου και πήγα κατευθείαν στο μπάνιο. Κοιτάζοντας στον καθρέφτη είδα μια κουρασμένη Χριστίνα με μαύρους κύκλους κάτω απο τα μάτια που έμοιαζε σαν να είχε να κοιμηθεί αιώνες. Ήξερα πολύ καλά φυσικά πως αυτό οφείλετε στο γεγονός πως όλες αυτές τις μέρες δεν είχα καταφέρει να κλείσω μάτι.

Το ντουζ φαινόταν τόσο δελεαστικό. Όχι σαν το άλλο που έκανα με την βια αφού ένιωθα πως βρωμούσα και κατάφερα να βάλω λίγο νερό πάνω μου σε ένα βρώμικο μπάνιο.