Samotność i jej koty każdy zna
Gdy za miałczą raz czy dwa.
W czterech ścianach jest zamknięta i
W wielki smutek zaklęta.
Nikt jej nie chce wcale znać,
Nawet w głupią grę grać.
Ona ciągle siedzi sama,
I tylko z niektórymi ludźmi rozmawia.
Do ich domu bez pytania się wprasza
I do siebie wnet zaprasza.
Ci co u niej w domu byli,
Samotnością się zarazili.
Tearaz pełno kotów mają,
Które na ich nerwach grają.
W czterech ścianach, głucha cisza,
Jeszcze bardziej telewizor ścisza.
Od tygodni i mięsięcy z domów swych nie wychodzili,
Tylko swe pupilki karmili.
I z żadnym człowiekiem w zgodzie nie żyli.
Bo bez uczuć byli.
A samotność dalej siedziała w swoich kątach,
Czekając na kolejnych smutnych ludzi w zakątkach.
Mam nadzieję, że spodobał się wam wierszyk.
CZYTASZ
CYTATY Z MOJEGO ŻYCIA
Acakcześć chciałam umieścić tu wszystkie moje myśli. czyli dziewczynki niewidzialnej dla świata bardzo przepraszam jakby były powturzenia
