Believe It Or Knot

short story part 3

Pagkatapos ng insidenting iyon.. di ko na ulit nakita si Bryan, graduating na kasi siya.. sayang di ko na siya makikita next year. Pano na ang inspiration ko? Kainis.

"Becca? Asan ang I.D mo? Bat sling nalang yan?"
"Hala !!! Asan na yun?! Nandito lang yun kanina eh! Pano nayan? Di ako makapasok ng gate bukas pag wala yun..."
Hinanap ko Kung nasaan na nagpunta yong pangit na i.D ko. Binalikan ko pa yung mga nadaanan ko. Nag-alala na ako baka tinaponan na sa basurahan yun o di kaya ginawa ng panakot sa daga. Ang pangit ng pagkakakuha ko sa I.D nayun. Kainis!

Habang nababaliw na ako kakahanap. Bigla nalang nagvibrate ang cellphone ko.

#09*********
I have your I.D, see me in the library. 3pm

Walang ano-ano'y nireplyan ko ka agad.
'pwede now na? I still have a class until that time, pls?'

Wala pang isang minuto nagreply na siya
#09*********
OK. I can ditch my class for u

Hala! Bat parang kinabahan ako? Ano to? Ang weird. Tsaka nangongonsensya ata to E.

'wait. Ano oras kaba free baka free din ako. Sayang naman Kung aabsent ka lang para sakin'

wow. Feeling ko dun ha.. pfft. 30 seconds palang nakakalipas nagreply na siya.. oo binilang ko.

#09*********
Last subj. Ko na mamayang 3. Hintayin nalang kita

Omg! Bat ako nakangiti? Para akong sira ulo dito. Teka nga bat ba kinikilig ako.? Wala namang nakakakilig sa mga text niya ah? Pero ang weird talaga ng pakiramdam ko E. Pssh. Nababaliw na siguro ako.

'lalaki ka?'
Hala! Bat yon ang tinanong ko? Psh ano naman ngayon? Baka mamayang adik to naniniguro lang para may pang self defence ako mamaya.

#09*********
Yep :)

Halaka!!! Lalaki daw siya!!! Teka ang ang oa ko ha. Pero bakit ganun? Di ako natatakot na makipagkita sa kanya? Ang weird nga ng pakiramdam ko Pero wala naman akong pangamba. Haynako Ewan!

'k.' pumasok nalang ako sa klase Pero magkatxt parin kami. Hindi ko talaga maintindihan Kung bakit ko siya pinag-aasaksayahan ng oras ko E. Imbes na makinig ako sa discussion ng instructor namin, patago pa akong nagtetext dito. Yong iba kong mga kaklase nagpipigil lang ng pagtulog E. 3 hours class to tapos naka upon lang kami Sino bang Hindi aantokin niyan?

Habang patungo ako ng library, mas Laling lumalakas yong kabong ng dibdib ko na di ko naman maisip kong ano ba talagang kinakaba ko. Habang malapit na ako sa pinto ng Library ay nakita ko si Bryan na nakatayo dun mag isa habang maykausap sa telepono..  hindi ko siya hinayaan na makita ako kaya mabilis akong pumasok sa loob. Naghanap ako ng tagong lugar dito sa library dahil Hindi pa humuhupa tong kabog ng puso ko. Para akong baliw dito na di mapakali. Habang iniisip ko Kung ano bang nangyayari sa akin ay nagvibrate na naman ang cellphone ko.

#09*********
Asan ka?

*Dug dug dug dug* ayan na naman siya.
Nireplyan ko nalang siya para maka uwi na ako pagkatapos.

'andito ako sa shelves ng novels Banda.. kanina ka pa andito?'

#09*********
Oo, kanina pa ako dito. Sige jan ka lang puntahan na kita.

Nurerelax ko lang ang sarili baka kasi atakehin ako sa puso neto eh.. ang abnormal lang ng puso ko E. Habang inaaliw ko sarili ko sa pagbuklat ng novel na kinuha ko ay may isang taong naglagay ng i.d ko sa librong hawak ko. Ng tinignan ko kung sino siya...

Kulang nalang mahulog yong mata ko at maligo ako sa sarili kong pawis dahil parang naso suffocate ako.

"B-b-b-b-bryan?" Siya ba talaga tong basa harap ko? Baka sira na talaga ulo ko.
"Wow. You know me" tapos ngumiti pa siya... HOOMMAAAYYGGHHAAADD!!
"Y-Y-Yeah.. " Hanooobaaa  stop stuttering!
"Sa wakas.. tumingin ka rin sa akin" ano daw?!!! Matagal  na kita ng tinitingnan sa malayo uy!!! Kung alam mo lang!
"Talaga? Tinitingnan mo pala ako sa malayo?"
Hala? Sinabi ko ba yun? Iniisip ko lang yun ah!
"Antagal kong hinantay na mapansin mo"

Sa tagal ng panahon na naging crush ko siya, sa tagal ng panahon na sa malayo lang ako tumitingin sa kanya, sa tagal ng panahon na pinangarap ko siya. Yun pala, ganun din yong nararamdaman niya. Nakakaloka. Minsan na akong nasaktan dahil isa lang akong hamak na kaibigan. Ngunit lahat naman pala yun parte na ng nakaraan at ng aking mga karanasan. Sa kabila ng sakit na minsan ng umukit sa puso ko, may dadating talagang tao na makakapaghilom nito, everything is worth the wait. Patience is a virtue ika nga, akala ko mga babae niya yong mga naging ka in a relationship niya sa fb, mga pinsan niya pala yong nagpapaselos sa mga kajowaan nila. di ata sila aware na sinasaktan nila ako sa mga KABALIWAN nila. .tsk. mga sira talaga.. simula  palang ito para sa amin ngunit this time, sisikapin namin pareho na kami na talaga hanggang dulo. Di labag magulang ko dito ha. Supurtado panga kami eh. Basta ba alam namin ang limitasyon namin. Dahil sabi nga ng magulang ko 'ang mga magagandang bagay ay pinaghahandaan at pinagpaplanohan.. this is just the beginning of US and definitely not the end for our future family. Iki-claim ko na talaga siya. Pareho lang kaming trophy husband and wife pagnakataon. Hindi ako papayag na may umepal. Minsan na akong nagparaya kayo naman gumawa niyan para sakin'.  Kaya para iwas asa, it's better to ask than to assume.