Hastaneden çıktıktan sonra benim bitmek bilmeyen ısrarlarımla evime gitmiş ve ailemle akşam yemeği yemiştik. Tabii ailem buna beni pişman edecek davranışlarda bulunmuşlardı. Bunlardan en utanç verici olanı şu an tartıştığımız konuydu.
"Sakura'nın kalbinin defalarca kırılmasının, hatta onun tek başına hırpalanmış bir şekilde köye dönmesinin sebebi sensin, biliyorsun değil mi?" Babam kollarını sertçe masaya koydu ve annemin ona katılmasını ister gibi ona baktı.
"Kızımı kullanıyor olma ihtimalini gözardı edemiyorum." Annem bana bakarak dudaklarını oynattı. 'Üzgünüm' demek istiyordu. Ama hala bunu bana neden yaptıklarını aklım almıyordu. Belki de iyiliğimi düşünmeye çalışıyorlardı.
"Çabanızın nedenini çok iyi anlıyorum. Ama cidden yanıldığınız bir konu var, o da benim Sakura'yı sevmediğimi düşünmeniz." Sasuke sandalyesini geri itti ve ayağa kalktı. Ortamdaki havaya nazaran yüzü gayet ve sesi gayet sakin izlenimi veriyordu. Sasuke her zaman böyle sakin görünürdü zaten.
Bir şey demeden çıkış kapısına yöneldi ve olduğu yerden annemlere seslendi.
"İki gün sonraki düğünümüzde sizi görmekten büyük şeref duyarım." Ve ikimizin de paltosunu alarak elimi tuttu ve beni evden çıkardı. "Ailemin tutumundan dolayı özür dilerim, sadece ebeveynlerim gibi davranmaya çalışıyorlardı." Elini bıraktım ve bana uzattığı paltoyu yavaşça üzerime geçirdim. "Biliyorum." Öfkesini dizginlemeye çalışırcasına bir nefes aldı ve koca bir buhar bulutu oluşturarak nefesini dışarı üfledi.
Sasuke'yle evin önüne geldiğimizde kapıyı açtı ve içeri girmemi bekledi fakat o girmedi.
"Naruto'lara sözüm vardı, sonra dönerim." Eğildi, dudaklarıma sıcak ve kısa bir öpücük bıraktı. Öpücüğü beni sersemlettiğinden dolayı bir şey diyememiş onun gidişinin ardından kapıyı kapatmıştım.
22:35
Sasuke gideli yaklaşık bir saat olmuştu ve ben erken gelme olasılığını da aklımda bulundururarak kendime çay alıp beklemeye başlamıştım.
23:55
Gözlerimi zar zor açık tutuyordum fakat Sasuke hala ortalarda yoktu. Ben de zaman geçirmek için elime aldığım kitabı yerine bırakıp kanepede üzerime örtü alıp gözlerimi kapattım.
Kapının sertçe çalınmasıyla hafif olan uykumdan sersemce ayrılıp kapıya koştum. Karanlıktan ve acıyan gözlerimden dolayı kapıyı bulmakta zorlanmıştım. Kapıyı açınca sokak lambasının yaydığı ışık gözlerime bıçak saplanıyormuşçasına battı ve önce önümde dikilen yedi kişiyi görmemi engelledi.
"Sasuke'yi getirdik." Naruto gergince gülümsedi ve gözlerini zar zor üzerime sabitleyen Sasuke'yi daha sıkı tuttu. Bense endişelenmiş hemen elimle Sasuke'ye bir şaplak atıp onu kendine getirmeye çalıştım. Sonuçta ilk defa Sasuke sevgilim olarak eve sarhoş geliyordu.
"Sadece sarhoş, onu artık eve alsan, kollarım bu eziyetten kurtulsa nasıl olur?" Shikamaru Sasuke'nin diğer kolunun altına girmiş bana göz deviriyordu. Onlara ne yapacağımı bilemez halde baktığımı farkeden Naruto ve Shikamaru Sasuke'yi üzerime başlarından savarcasına attı. "İyi geceler Sakura!" Naruto ve diğerleri tek tek bana el sallayarak kapımın önünden ayrıldılar. Bense sarhoş Sasuke ile kapının önünde kalakalmıştım.
Sasuke'nin kolunun altına girdim ve onun zar zor yürümesini sağladım.
"Sasuke?" Onu yatağına getirmiştim ama üzerini çıkarması gerekiyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Absolute Hate// SasuSaku
FanfictionMAYIS 2016 "Sana vaat ettiğim şey cennetti doğru. Ama sana cehennemi vermiş olabildiğimden korktum. Bir melek cehenneme ait değildir."
