Oh That Feeling 1

•4хэсэг•

#Oh_That_Feeling 4хэсэг

Тэр хэн бэ? Нэрээ ч мэдэхгүй... өмссөн хувцас нь үнэхээр цэвэрхэн юм. Бас энд амьдардаг гэх асуултанд хариулаагүй.. биднийг эндээс олсон юм бхдаа.. эсвл цуг доошоо өнхөрсөн... үгүйэээээээ..... юу болооод бгааааааа нь энэ вэ??
-X-X-X-X-X-X-X-X-X-X-X-X-X-X-X-X-X-
Хэсэг бид юу ч ярилгүй сууцгаав. Мэдээж би хэнийг нь ч мэдэхгүй хүнтэй цуг байгаадаа таатай биш бсан тул ярья гэвч амнаас үг унаж өгсөнгүй...
Гэнэт Жимин ёолон2 нэг юм ухаан орлоо...
Жимин босож суугаад: ашш Хаён! Хүн татаад уначихдаа яадаг- *надлуу хараад царай нь хачин болох*
Би: чи зүгээрүү? Муу зүйл болох нь л гэж бодлоо.
Жимин: тиймээ чи...
Би: би яасан гэж?
Жимин: ганцаараа наана юу хийж суугаа юм бэ?
Би: чи чинь юугаа яриад бгаан бэ? *Тэхёнлуу харах*
Түүнлүү харвал тэр мөн л миний хажууд сууж байлаа... Түүнлүү харах мөчид тэр ч мөн адил надлу харан бид харц тулгаран инээмсэглэж байв...
Жимин урд ирж суун нүдний урд гараа хөдөлгөн: чи зүгээрүү? Юугаа хараад бгаа юм бэ?
Би: энд хүн бншүүдээ... чи харахгү бгаа юмуу?? Түүнийг Тэхён гэдэг. Бид 2ыг аварсан.
Жимин гайхан надаас бага зэрэг холдон: Хаён! Чи чинь яачхаа вэ? Намайг айлгаж байнашүү.
Тэхён чихэнд минь шивнэн: тэр намайг харахгүй бгаа бололтой
Яг түүнийг ингэж хэлсны дараа миний бие тэр чигтээ хүйт даан нүд минь аяганаасаа бүлтрэх шахам томорч байлаа........ түүнийг сүнс юм бхдаа гэсэн бодол толгойг минь эзэмдэж байлаа..
Жимин ирж хажууд минь суугаад гараас минь атган: чи зүгээр биз? Алхаж чадаж бнуу? Эндээс явцгаая........
Би: тиймээ тэгэх хэрэгтэй. Явцгаая *босох гэж оролдох*
Би босож чадалгүй газар уначихлаа.. тиймээ би хөдөлчиж чадахгүй байна. Жимин намайг үүрэн тэндээс доошлон засмал замруу дөхөхөөр явцгаалаа...
Харин яг тэндээс явах үед Тэхён надлуу харан хачин жигтэй гэмээр мөртлөө маш дулаахан сэтгэл татам инээмсэглэн:
Тэхён: дахиж ирээрэй. Гуйж байна
Гэж хэлэх нь тэр....... би хий үзэгдэл харж бн гэж өөрийгөө бодон сонсоогүй мэт дүр үзүүлэн Жиминд үүрүүлэн доош буусан юм.
**Доош буух замд**
Жимин: өө тэнд байшин байна. Ашгүй утаа гарч байна. Хүн бгаа бололтой
Би: тиймээ... тийшээ очы
Бид тэднийхлүү очин хаалгыг нь тогшлоо....
Настайвтар ганцаара амьдардаг ядруухан царайтай нэгэн өвгөн хаалгаа нээж өглөө...
Жимин: сн бну? Өвөө... бид харин ойд явж байгаад бэртээд....... энэ охин явж чадахгүй бнаа .... түр биднийг орогнуулж туслаач
Өвөө: заа тэгдээ орцгоо
**өвгөны гэрт**
Өвөө намайг орон дээрэ хэвтүүлэн хөлыг минь барьж бснаа.......
Өвөө: лавдаг хугаараагүй байна. Булчирхай нь цочсон бололтой... би хэд бариад өгы. Гагү болчихно
Жимин: аа үнэхээр баярлалаа *инээх*
Өвөө: хосууд ойд зугаалж яваад үргэлж ийм зүйл болох юмаа *санаа алдах*
Би: үгүйээ үгүй бид хосууд биш згр л найзууд
Жимин: тиймээ найзууд
Өвөө: хмм заа хаанас явж байгаа билээ? *цай хийж өгөх*
Жимин цайнаасаа хэд балгаж байгаад: Сөүлээс... энд байдаг сүмд ирэхээр л.... энд ирсэн юм
Өвөө: өө энд нэг эмэгтэй бнга ирдэг...тэрний хүүхдүүдүү?
Би: тиймээ манай ээж бгаа юм.
Өвөө: тм бх.. их адилхан юм.
Жимин надлуу харан: нөгөө чиний яриад бсан зүйлийн талар асуучихуу? *шивнэх*
Би: яах гээд бгаан бэ? Гагү болж бгаад явах минь.
Өвөө: юуг тэгтлээ шивнэлдээд бн ._.
Жимин: өвөө? Энэ уулан дээр... сүмийн тэр хавьд хүн амьдардаг юмуу?
Өвөө: күэ ердөө тэрүүгээр яхнав. Надаас өөр амьд амьтан энэ хавьд бдаггү л юмдаг.
Би гайхаж бгаа ч түүнийгээ нуун: залуухан бидний үеийн хүүхэд бдагуу?
Өвгөн хэсэг бодож бснаа: чи чинь юугаа яриад бгаа хүүхэд вэ? Бхгүэ бхгү. Би лавдаг таарч бгаагү
Би өвгөнд Тэр Тэхён гээч хүүг харсан гэж хэлмээр байсан хэдий ч намайг бас л хий юм харсан бн сүнс чөтгөр шүгэлчихэж гэж хэлэхээс нь эмээн дуугүй л тэр яриаг өндөрлөлөө...
**хэсэг хугацааны дараа**
Жимин :орой ч болж байна. Бид ингээд явыдаа өвөө... үнэхээр их баярлалаа
Би: тиймэ өвөө үнэхээр их баярлалаа
Өвгөн хоолойгоо засан: аа болждээ.. дахиад ирвл манайхаар орж гарч бгаарй. Хүн амьтан бхгү би их уйддаг юм.
Бид түүнд баярлаж талархаснаа илэрхийлээд гэрээс нь гаран эргэж харан хаалгыг нь хааж бх зуур Тэхёны дүрс хальт үзэгдлээ.. мэдээж тэр өвгөний гэрт сууж байлаа........
Эхлээд надад хачирхалтай ч гэлээ тайвшрах мэдрэмж төрөв. Тэхёныг тэр өвгөний хүү тгээд гэртээ бж бгаан бхдаа гэж бодон санаа алдан тайвшрах нь тэр......
Төд удалгүй хэдхэн секундын дараа миний гар салгалж хүйтэн хөлс урсаад л...... эхэллээ...
Мэдээж Биднийг тэр гэрт 4-5цаг бхад Тэхён тэр гэрт бгаагү бид гэрээс гаран гартал тэр орж ирээгүй. Гэтэл гарсан хойно үзэгдэж байна гэдэг.......
Блог дээрээс сонин хачирхалтай түүхүүд уншсан болохоор тэр болгон дээр сүнс аливаа зүйлийг нэвтлэх чадвартай гэж гардаг билээ... харин яг энэ таамаглал биелэлээ олж бгаа мэт миний амьдралд энэ бүх зүйл нүдэн дээр минь бодитоор болж бгад миний жихүдэс хүрч байлаа.....
Тэр хачин мэдрэмжээсээ салахын тулд түр мартахыг хичээн Жиминтэй яриа өдөн бид Метрондоо сууж амжсан юм.
~2015.05.07~
Өглөөний 05:13 минутанд сэрчихлээ....
Өчигдөр бид метроноосоо 23:56 минутанд буугаад гэртээ 00:25 минут болж байхад ирсэн.
Жимин дотуур байранд байдаг учраас тм орой оруулахгү гэх шалтгаанаар манайд хоносон юм.
Усанд орж ээжид хаашаа явсан талаараа тайлагнасаар бтал шөнийн 1цаг дорхоноо болчихов.
Хэдий 1цагт унтсан хэдий ч хэдхэн цагийн өмнө түүнтэй танилцсан тэгээд цааш болсон үйл явдал толгойноос минь ер гарж өгөхгүй нойр минь сэргэсэн бололтой.
Хэдий тм зүйл болсон ч гэлээ тэр залуугийн инээсэн төрх өдийг хүртэл нүдэнд минь харагдсаар дотроо түүний царай, хоолой, яриа төрхийг төсөөлж бодоод нэг л мэдэхэд хацартаа инээмсэглэл тодруулчихсан бх юм.
Эсвэл тэр гэв гэнэт гарч ирсэн хачин жигтэй инээсэглэл нь мөн өвгөнийд бсан гээд тэр талаар бодох төдийд гар минь чичирч байв.
Үнэхээр хэцүү тээртэй мэт энэ 2 эрс тэрс өөр мэдрэмжүүд надад давхацаж төрж бгаа нь
Улам л намайг айлгахад хүргэж байна.
Чи яг хэн юм бэ? #Тэхён!
>>>>>>>үргэлжлэл бий<<<<<<<<<