Pansamantala

CHAPTER 10: KAMI O HINDI?

Cindy’s POV

Kanina pa akong tawag ng tawag at text ng text kay Alex pero hindi sya nasagot. Feeling ko tuloy parang ayaw naman nya sakin.

Hindi pa ako nakakauwi. Nasa school pa ako. Shet. Ang tagal tagal kasi ni Alex.

Until I received a msg.

SALAMAT NAMAN!

One msg from be <3

     Hey Cindy. Sorry di ako nakasagot kanina. I just need to do something. Hindi na ako sasabay sa iyo pauwi. Sakay ka na kay manong tonyo. Sige na. sorry baby. :* pinagintay pa kita. Sorry talaga. Iloveyou so much. :*

Nadismaya ako. Oo. Pero ganun yata siguro kapag nag iloveyou na yung taong mahal mo. Naeerase na lahat ng sama ng loob. I just love him so much.

Balak ko na sanang umuwi, pero narealize ko, nadyan pa sya sa loob. Ill check on him. Puntahan ko na lang sya. Ngayon na lang yung araw na makakasabay ko sya. Tapos hindi pa pwede. Iintayin ko sya.

Sinabe ko na kay manong tonyo ang balak ko at pumayag sya.

HANAP

Wala naman sya dito.

HANAP

Wala parin?

Baka umalis na.

Lakad

Lakad.

I saw him.

Tumigil sya. Nagtago ako.

Lumapit sya sa isang babae.

Binatukan nya? Grabe? Ang harsh

Pero wait, sino ba yun?

Wala naman syang naipapakilala saking kaibigan nya.

No sister at all.

Hmm.

O.O

Nanlaki ang mga mata ko sa ginawa nya.

He did.. what the hell…?

Ang lapit ng mukha nya.

Ang sakit lang. Hindi ko maintindihan pero parang may nararamdaman akong mali eh.

And now, binabatukan sya nung girl. Sino ba sya para gawin yun at gawin sa kanya yun ni Alex? Suoer close ba sila? O kabit nya to?!

Kaya ba sya nawawalan ng time sakin?

Nagalit sya.

Wait nasigaw sya.

Ano to? Lover’s quarrel lang?

Di ko na sila spinuntahan. What I saw was enough for me to decide.

Pero di ko nakilala yung girl.

Who are you bitch?

Mali ang taong inaagawan mo.

MALI!

Lahat ng nakita ko, yun yung mga bagay na hindi namin ginagawa. Oo, one month pa lang kami. Pero bakit parang pakiramdam ko, hindi kami. Mukhang mas sila pa nga nung girl na nakita ko. UGH!

Gusto ko syang sampalin, sabihing hindi yata tama na nandito ako at nagiintay tapos sasabihin mong wag na lang dahil lang sa isang babaeng kelangan mong icomfort?

Grabe alex. Kaunti na lang ang chance nating magkita. UGH NAGAGLIT AKO. MAHAL KO SI ALEX AT SA LAHAT NG LALAKI, SYA ANG PINAKA SERYOSO KO. SO AKO PALA GINAGAGO?

Nagpunta ako sa bar. Hindi ko napigilan ang sarili kong uminom at umiyak habang nakatatak parin sa alaala ko ang nangyare kanina.

Umiinom lang ako. Hindi ko pinapansin ang mga tao sa paligid ko. Im not like this. Hindi ako ganito, nagkaganto lang ako dahil sa kanya. Hindi ko inakala na darating ako sa ganitong point just because of him. This is nothing but a bullsht.

Nakareceived ako ng text

Yeah

Its him.

One msg from be <3

     Sorry Cindy, hindi ko kasi nahanap agad yung jacket ko sa school. Sorry kung di kita na samahan agad ha? Loveyou :*

Come on?

TINAPON KO YUNG CP KO.

“UGH!”

NAIYAK NA AKO NG SOBRA.

“SHT SHT!”

Dala na yata to ng kalasingan or ng galit. Sasabog na ako. Nagtry akong tumayo at umalis pero…

“CRAP!”

Ang sakit. Nalaglag ako.

“Ahh, miss are you ok?”

“get off of me, who are you?”

Hindi ko sya kilala, pero I can see his face. Di masyadong clear pero I can say na gwapo sya.

“Nahulog ka kasi, I think you need a ride.”

“Ayoko nga. Baka pagnasaan mo lang ako.”

“Wow? Come on? Hindi kita type.”

“MAS LALO NA AKO.” Nakita ko yung name nya sa id.

“PSH, GREG!”