သူတို႔မက္ေမာတဲ့ ဂုဏ္ျဒပ္ေတြၾကားမွာ ငါ့အိပ္မက္ေတြေပ်ာက္ဆံုးခဲ့တယ္...
သူတို႔ေျပာတဲ့ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးဆိုတဲ့
စကားေတြၾကားမွာ ငါ့ယံုၾကည္မႈေတြ
ေပ်ာက္ဆံုးခဲ့တယ္...
သူတို႔ရဲ႕ေလွာင္ရယ္တဲ့ အျပံဳးေတြၾကားမွာ
ငါ့ျဖဴစင္တဲ့အခ်စ္ေတြ ေပ်ာက္ဆံုးခဲ့တယ္...
××××××××××××××
" မဟုတ္ဘူး...လူမွားတာျဖစ္မယ္
အဲ့ေန႔က ညီမ... မလာခဲ့ဘူး ..."
" ညာတယ္ "
" တကယ္ပါ... မလာခဲ့ဘူး..
ျပန္ရေအာင္ေလ.. Sehun ေစာင့္ေန
လိမ့္မယ္ "
" သူကအဲ့ေလာက္ အေရးႀကီးတာလား?
ဖုန္းဆက္တာနဲ႔ ခ်က္ခ်င္းျပန္သြားခ်င္
ေလာက္ေအာင္ကို အေရးႀကီးလား? "
" ညီမက အဲ့သေဘာမ်ဳိးေျပာတာမဟုတ္... "
" ျပန္မယ္ေလ ..လာ "
သူလမ္းတစ္ေလၽွာက္လံုး စကားမေျပာခဲ့ဘူး ။
" ညီမကို ဒီနားမွာပဲ ကားရပ္ေပးပါ..
Macaroni အတြက္လိုတာေလးေတြ
ဝယ္ခ်င္လို႔ "
" ၿပီးေရာေလ ... မေစာင့္ေတာ့ဘူးေနာ္"
" ဟုတ္..ရပါတယ္.. ကြကိုယ္ျပန္တတ္
ပါတယ္ "
လိုတာေတြ အျမန္ဝယ္ၿပီး အိမ္ျပန္လာခဲ့တယ္...
အိမ္ေရာက္ေတာ့ ေနာက္က်လို႔ဆိုၿပီး
အဆူခံရေသးတယ္... 😅
" မိန္းကေလးျဖစ္ၿပီး တစ္ေယာက္တည္း
ျပန္လာရသလားဟမ္... ဘလိုေတာင္လဲ
အေၾကာက္အလန္႔လည္းမရွိဘူး ! "
" အမယ္.. ဒါေတြကဘယ္သူစားခ်င္လို႔
ဝယ္လာရတာလဲ ? "
" ဟာ ~ တစ္ေယာက္တည္းျပန္လာလို႔
ေျပာတာေလ... လွမ္းေခၚသင့္တာေပါ့ "
" ဟုတ္ပါဘီ "
" ေနာက္တစ္ခါ မေခၚလုိ႔ကေတာ့
ေတြ႕မယ္သာမွတ္ "
" ေနာက္တစ္ခါဆိုတာ မရွိေတာ့ပါဘူး "
" အမ္? "
" အဲ့ဒါေျပာမလို႔ Sehun-na ...
တကယ္ေတာ့ ငါအိမ္ရွာတာရၿပီ...
ေနာက္တစ္ပတ္ထဲမွာပဲ ေျပာင္းျဖစ္မယ္
ထင္တယ္ ~ ဒီအေတာတြင္း တကယ္
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္... ငါ့ကိုယံုၾကည္ေပး
ၿပီးဒီမွာလက္ခံေပးတာလည္း ေက်းဇူးပါ ~
ဟို...အထုပ္အပိုးေတြက သိပ္မမ်ားေတာ့
ဘယ္သူမွ ရိပ္မိမွာေတာ့ မဟုတ္ေပမယ့္
Media ေတြမရွိေလာက္မယ့္ အခ်ိန္မွ
သြားလိုက္ပါ့မယ္...ႀကိဳႏႈတ္ဆက္ထားတာ
ဟီး "
BẠN ĐANG ĐỌC
⭐️ A star of mine ⭐️ ( Completed )
Fanfictionကိုယ်ကြယ်လေးတွေကိုအရမ်းချစ်တာပဲလို့ပြောတုန်းက သူရယ်တယ် ။ ထိတွေ့ခွင့်လည်းမရှိဘဲ မြင်နေရုံနဲ့တင် ချစ်တာလားတဲ့ ။ တကယ်ဆို သူလည်းကြယ်ဆန်တာပဲလေ ။ သူ့အလင်းရောင်ကိုမြင်နေရပေမယ့် နီးစပ်ဖို့ရာ မတတ်နိုင်တာမျိုး ...။ ကိုယ္ၾကယ္ေလးေတြကိုအရမ္းခ်စ္တာပဲလို႔ေျပာတုန...
