Βρώμικα Παιχνίδια

κεφάλαιο 17

Εδώ και τέσσερις γαμημενες ώρες περιμενουμε έξω από το δωμάτιο νοσοκομείου όπου η Εμμα είναι ακόμα σε ύπνο. Δεν έχει ξυπνήσει και αυτό με κάνει να θέλω να εξαφανιστώ. Απλά να ανοίξει η γη και να με καταπιεί τέτοιος μαλακας που ειμαι.

Αν δεν της είχα φερθεί έτσι όλα θα ήταν μια χαρά τώρα και θα τα είχαμε βρει. Δεν θα λιποθυμουσε ούτε θα ήταν τώρα σε κρίσιμη κατάσταση. Γαμω την τύχη μου γιατί απλά να μην γίνει καλα και να μη πονάει;

Ο γιατρός επιτέλους έρχεται στο μέρος μας αλλά με το υφακι του θέλω θα του σπάσω την μούρη. Όλοι οι γιατροί έτσι είναι εδώ μέσα. Σε κοιτάνε με υφακι και μετά και εκατό ώρες σου ανακοινώνουν τα νέα. Μακάρι τουλάχιστον τα νέα να είναι καλά..

"Είναι κανεις από σας συγγενείς;" "εγώ ειμαι." του απαντάει η Κατερίνα και έρχεται μπροστα. "Θα ερθω και εγώ." "Όχι Ιαν, αρκετά έκανες." μου ανιμιλάει και απομακρύνεται μαζί με τον γιατρό.

Κατηγορεί εμένα για αυτό που συνέβη και δεν την αδικώ. Αν δεν ημουν τόσο κοπανος δεν θα ήμασταν τώρα με το άγχος για το αν είναι καλα. Θα ήταν καλά, και δεν ήταν θα την έκανα εγώ καλα. Αλλά δεν μπορώ να περιμένω άλλο, ήδη με πνίγουν οι τύψεις. Απλά εύχομαι να ξυπνήσει γρήγορα..

"Αρκετά υπομονή έκανα γαμωτο πόσο ακόμα να περιμένω!" φωνάζω αλλά ξέρω πως δεν πρόκειται να με αφήσουν και έμενα να παω. Απλά ξεσπαω με το να φωνάζω στον καθένα.

"Σε λίγο θα μας πει η Κατερίνα σταματα να κανεις τα πράγματα χειρότερα." τώρα μου μιλάει η Κριστιν η οποία έχει αρκετά νεύρα με εμένα. Με το που έμαθε την κατάσταση της Εμμας ήρθε κατευθείαν και αφού με χαστουκισε περίμενε με τον Στέφαν, τον Νικ και την Κατερίνα. "Κρις ξέρεις πως εύχομαι να ήμουν εγώ στην θέση της. Δεν ήθελα ποτέ να συμβεί κάτι τέτοιο ειδικά στο μωρό μου." προσπαθώ να υπερασπιστώ τον εαυτό μου αλλά μάταια. Και εγώ εμένα κατηγορώ, γιατι όχι και οι άλλοι;

"Ότι έγινε έγινε, απλα τώρα να εύχεσαι να ξυπνήσει και να είναι εντάξει, αλλιώς δεν θα φταίω εγώ για την σπασμένη σου μούρη." μου επιτίθεται ο Νικ και με κοιτάζει και εκείνος νευριασμένος. "Σταματηστε πια να τον πυροβολείτε, δεν ήθελε να γίνει κάτι τέτοιο και ξέρετε πολύ καλά. Αλλά τώρα είστε όλοι αγχωμένοι και φωνάζετε ο ένας στον άλλον χωρίς λόγο." απευθύνεται ο Στέφαν σε όλους και έχει δίκιο. Ξέρουν πως την αγαπάω και ότι το τελευταίο πράγμα που θέλω είναι να μην είναι καλά.

Όταν ξυπνήσει μπορεί να μη θέλει να με δει μπροστά της, η να με χωρίσει έτσι όπως της συμπεριφέρθηκα. Παρτα μαλακα Ιαν λέω στον εαυτό μου και με μουτζωνω στις σκέψεις μου.