şimdi*kesit 5

21 3 3
                                    

yazma saati 19.45 tarih: 8.12.2016

şimdi gidiyor kadın                                                                                                                                               bu saate şu dakikada                                                                                                                                           üzerimde kalmadı ahın                                                                                                                                        korku senin sevgi bana nara 

sen gül şimdi bak gözlerime                                                                                                                               senden vazgeçiyorum gül kalbime                                                                                                                    anlamsız kesikler geçmişin izleri !                                                                                                                    hangi" aşık seni böylesi aşkla sevdi ? 

hiç kimse dimi ? söyle korkma                                                                                                                           su perim bu sana son şiirim                                                                                                                               hiç olmadığım kadar dirayetli ruhum                                                                                                             seni beklerken dalmışım kusura bakma 

ne kadar vazgeçtim desem'de olmuyor                                                                                                         bu kalp  sensiz eski düzeninde çarpmıyor                                                                                                     sen olmadan bu şehir çok soğuk sesiz                                                                                                           sevgi bir sende bin sende benle esiz 

kargalar gök yüzünde kalbim kırık gemide"                                                                                                 karanlıkta gezegenim dönmekte sensiz                                                                                                         ya sen sev yada ben öleyim yokluğunda sensiz'                                                                                         yüzün en kuru topraktan daha kuru 

kalbim gönlünün vapuru içinde yolcu                                                                                                             kalbin bana en derin su çukuru                                                                                                                       sahili olmayan evden derim günaydın"                                                                                                         sen uyandın  eski deri ceketinle uyandın 

yüzün en eski dünya parçasından daha eski                                                                                                 görünmez yapman beni senin acizliğin gibi                                                                                                 olsun yinede bekler o limanda halatsız gemi                                                                                               eyer dalgalara yakalanırsa sen dön  geri " 

çürümüş gibi gönül evinin sandığı.                                                                                                                 bur da ben her yer eskisi gibi aynı.                                                                                                                 ellerim benim saçının en güzel tokası.                                                                                                           şimdi bu oda beynimin ceset torbası. 

sıktı saçların bal köpüğüydü sanırım rengi                                                                                                   onları kestiğinden beli sen sen değilsin ki                                                                                                   şimdi halim harap belki sesiz olmak en iyi                                                                                                   sana  gelsem koşar adım gülerek dersin enayi 

senden taşınmam gerek ufak bir konuta                                                                                                       bir kere tartışsam seninle tek bir konuda                                                                                                       Toprak dan güzel yüzün tutkun içimde vaha                                                                                                 susuz kaldım melek bir damla su vermez bana'      

ilham perim sen değil delik olan kalbin"                                                                                                       bende sana sarılınca  deli olurum kasabada                                                                                                 deliler ellerinde sana sonsuza denk anlatırım                                                                                             bir birinden güzel masalar ben seninle büyüdüm 

sen gözlerimde küçüldün bataklığa saplandı ufak ellerin                                                                         ne seni nede onları tutmayı denerim yok benim gücüm                                                                         karanlık da güneşin esiri güneş onun içinde uzayda bücürüm                                                               

şimdi senden den geçtim ama ışığından değil tanrıçam. 


arkadaşlar Neslihan asla benim olmayacağı için ona son bir  kez şiir yazdım acımasız kadına onu unutacağım diye umuyorum ama gelirse sahile bir yıldır sakladığım şarap şişesinin içindeki son yudumu gözlerine bakarak içeceğim. ve benim aklımdan senin delik olan kalbin çıkmıyor hala vaktimiz var sadece seni dinliyorum" demeni bekliyorum su perim lütfen bana azap çektirme bak yine kış geldi kuru yapraklar dalarından düştü sen tek kaldın çünkü sen gölgesine saklandığım ağaçsın bende sanırım yaprağın sen beni döktün sadece diğerleri sanırım hala seninle senin kalbinin içinde delik varsa benimde böbreklerimde kanser var aynı kaderi paylaşıyoruz sen yaşadığımı nefes aldığımı biliyorsun ama anlam veremediğim bir şekilde gözlerini yumuyorsun alışırım sandım sen olmadan aslında hiç olmadın senin büyün benim içimde  ben yanında titrerim kokun gelirse burnum yanar Genzim acır KARA dalgalar sahiline bir şişe içinde bir not getirirse" bilki benim mum ışığım çoktan söndü .... 


NESLİHANHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin