İKİZLER ORMANI:KARARSIZLIK

Kararsızlık-34

LÜTFEN YORUM YAZIN VE VOTE'LAYIN :))))))

                    25.BÖLÜM

                        AMARI

  Ulfred'i evde yalnız bırakmak hiç içime sinmiyordu.

  Ama o seni kovdu!

  Evet kovdu.

  Bu yüzden artık oraya gidemezsin

Ahhh yine içimdeki sesle tartışıyordum!Bu böyle olmayacaktı.Ulfred hastaneden yeni çıkmıştı ve ben onu yalnız bırakmıştım.Yolumu değiştirip yeniden Ulfred'in evine doğru sürdüm arabayı.

  Kapıyı çaldığımda beni karşısında gördüğüne ilk başta şaşırdı,sonra sert bir tavır takınarak"Niye geldin?"dedi.

  Eski günlerdeki gibi gıcıklık yapmanın tam sırasıydı "Sence?"dedikten sonra Ulfred'i kenara itip içeri girdim.Bazı şeyleri açıklamam gerekiyordu.

  "Radolf merak etmesin?"Onun dediğini duymazdan gelip koltuklardan birine oturdum.Ulfred'e de karşımdaki koltuğa oturması için işaret ettim.

   "Sana her şeyi açıklamamın vakti geldi...Öncelikle Radolf'la çıkmıyorum"

  "Radolf'la çıkmıyor musun?Güldürme beni Amari"

  "İnan veya inanma,sana doğruları söylüyorum"Şimdi en zor itirafa gelmiştim.Ona vampir olduğumu nasıl söyleyecektim ki.Ya bana inanmazdı ya da korkup kaçardı.Ulfred'i istiyordum ve bu ilişkiyi sırlar üzerine kuramazdım.Açıklamak zorundaydım,bugün söylemezsem bir daha hiç söyleyemezdim."Ulfred..."

  "Evet,dinliyorum"

  "Ben...Şey..."

  "Eğer Radolf ile çıkmadığını söyleyeceksen sana inanıyorum.Ama benimle neden birlikte olmak istemediğini anlayamıyorum."

  "Seninle olmam çok zor.Çünkü..."Söyleyemiyordum,ağzımdan bir türlü çıkmıyordu.

  "Çünkü ne?"

  "İster kork kaç istersen benimle ol.En azından gerçekleri söylediğim için rahatlayacağım.Ben vampirim Ulfred"

  Karşımda kahkahalarla gülmeye başladı"Ne...vampir...mi?Evet evet... ben de...kurt adamım"

  "Ulfred..."

  "Söyleyecek...başka...bir şey bulamadın mı?"Kahkahalarının arasında zorlukla konuşuyordu.Sakinleşmesini bekledim.

  "Ben ciddiyim Ulfred"dedikten sonra.Gözlerimi kapattım.Köpek dişlerimin uzadığını hissediyordum.Gözlerimi açtığımda,Ulfred hızla ayağa kalktı.

  "Ciddiymişsin"korkuyordu."Gözlerin..."zorlukla yutkundu."simsiyah olmuş"

  "İşte bu yüzden beraber olamayız"Sonra eski halime geri döndüm.Ayağa kalktım,gitmek için kapıyı yönelmiştim ki Ulfred kolumdan tutup sertçe kendine doğru döndürdü beni.

  "İster vampir ol ister kötü bir cadı.Ben seni seviyorum Amari.Sonsuza kadar da seveceğim."Konuşurken nefesini hissediyordum.Sıcak nefesi yüzüne değiyordu."Vampir olduğun için korktum ama bu sana aşık olduğum gerçeğini değiştirmiyor,değiştirmeyecek de.Bu bizim beraber olmamız için bir engel değil"

  "Ama..."işaret parmağını dudağımın üzerine koydu "Şşşş..."dedi.Ellerimi tutup kalbinin üzerine koydu.Yavaşça yüzüme doğru eğildi.Öpüşü yumuşaktı.Yavaş yavaş öpüşüyorduk.Sonra yine hızlandı,sertçe öpmeye başladı.Geri çekildiğimizde ikimizde nefes nefeseydik.

  Ona bu kadar yakın olmak beni korkutuyordu.Sonuçta bir vampirdim ve zarar verebilirdim.

  Beni yatağa yatırdıktan sonra tişörtünü çıkarıp üzerime eğildi.Bir yandan öpüyor bir yandan da üzerimi çıkarıyordu.Sıra pantolonuma gelince çıkarmasına izin verdim.Boynumu öpmeye başlamıştı,sonra giderek aşağı indi.İnledim.

  Bu ilk deneyimimdi ne yapacağımı bilmiyordum bu yüzden bütün kontrolü Ulfred'in eline verdim.

  "Ulfred...Ben kimseyle birlikte olmadım"Gülmesini bekliyordum ama kulağıma doğru"Ne güzel işte,ilk benimsin,sonsuza kadar benimsin"diye fısıldadı.