Biz her şeye,
Rabbin adıyla başlayan adamlarız.
Hayat memat, filan ve falanlarına kalbimiz dayanıyor bi şekilde . Kalbimiz derken;deli gibi çay içişimiz, ilk şiir kitabını elimize alışımız, ilk yastık altı romanımız diyorum aslında.
İşte böyle yaşıyoruz ve yaşamak şöyle böyle ama çokça şükür İçinde uzayıp giden, aslında kısalıp duran bi şeye dönüşüyor.
gidelim buradan !
Daha kaç kez söylemeliyim, bilmiyorum.
Kitaplarımı alıp gidelim.
İdare ederiz, şöyle arkamıza bakmadan defolup gidelim.
Ölelim diyecektin dimi az kalsın, ölmeyelim diyemem iyi yaşadık Yine, hem her bi şey hep takdir-i ilahi küllük
-çok mu sigara içtik ne- diyecektim az kalsın.
İçimden böyle şeyler de geçiyor.
Tamam sustum.
Gitmek istemezsen cigara içme miktarı kadar otursak diyorum, cigara kalsın istersen çekirdek çitliyip otursak.?
Sana /i./ 'den bişiler okumak isterim.
Okuyayım ama küllük.
Gözlerime bakma, göz altı torbuşlarım sana
-hi- desin istemem.
Bakma bizim de gözlerimiz biraz karanlıktır küllük.
İçinde faturalar, trafik cezaları, son bakış, uykusuzluklar, hidrosefali krizleri, bi şiiri 3-5 kez okumuşluklar var.
Gözlerim biraz yorgun.
Doktora gitmem lazım, bu gözlük de yaramıyor artık.
Gözlerimde;
görememekler
görememekler
görememekler
Küllük?
Ben onu çok özledim.
