Tenim göz yaşlarıyla sırılsıklam oldu.Çenesinden veda ederek ayrılan her gözyaşı, göğüslerimin arasından süzülüyor. Yavaşça omuzlarından tutup bedenini vücudumdan ayırdım. Buğulu gözleri ve nemli kirpikleri güzelliğine güzellik katmıştı.
İki elim...
Ama saf Pelin camdan dışarı bakıyordu. Değil beni fark etmek başka yöne bile bakmıyordu. Sanki yetimhanenin karşısında İstanbul boğazı vardı da. Aşık aşık manzarayı izliyordu. Leya -Dur sen halledemeyeceksin ben hallederim. demesiyle durdum. Tüm dikkatimi Leya'ya verdim.
Leya -Waaooow Murat geçiyor. diye bağırdığında salak bir yüz ifadesiyle -Sanırım ayağın o kadar çok acıyor ki beyin hücrelerini kaybediyoruz. deyip pıskırdım. Leya bilmiş ve havalı bir ifadeyle Pelin'i işaret etti bana. Pelin bize bakıyordu. İçimden "Allah'ım kızları öyle bir denklem ve fonksiyonla yaratmışsın ki çözümü de yok anlama imkanı da." diye geçirdim.
Pelin'e onun duyabileceği bir sesle. -Pelin içeri gireceğiz, Rasim amca! dedim. Pelin Rasim amcanın camına bir şey attı ve Rasim amca hemen dışarı çıktı. Pelin -Rasim amca şurdan birisi çıktı. diyerek çalılıkları işaret etti. Rasim amca hemen oraya doğru koştu.
Leya'nın belinden kavrayıp becerebildiğim en hızlı adımlarla hemen içeri girdik. Sonunda girmemizin şerefine Leya'ya -Çak. dedim. Ve çakıştık. :)
Sormazsam sanırım bu soru sabaha kadar beynimi kemirecekti. Leya anlamış olacak ki hemen -Ne oldu Gökalp?Çıkar ağzındaki baklayı. diyerek deyimli bir soru sordu. Ona cevap verdim. -Dışarıda Pelin'e Murat dedin. Oda hemen baktı. dedim. Cümlemin sonunda soru işareti olmasa da bu bir soruydu.
Leya sakin bir gülümsemeyle eline omzuma bir kabadayı edasıyla koydu ve
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
-Murat Boz. dedi. Anlamadığımı ve saçma bulduğumu yüzümde ki ifadeden anlamış olacak ki -Pelin Murat Boz hayranıdır. Onun adını duyduğunda uyuyor bile olsa uyanır. dedi. :)
