er was een meisje
dat meisje tekende graag
ze toonde bijna all de tekeningen dat ze maakte.
iedereen dacht dat dat meisje gelukkig was.
ze was de clown van de school ze wou iedereen gelukkig zien.
maar niemand wist dat.
dat meisje haar snachts in slaap huilde. en dat meisje tekende op haar benen
maar in plaats van een potlood en papier en een gum.
was het een mess en een doek
ze liet de inkt uit lopen.
ze was verliefd op een jongen.
ze sprak af met die jong aan het water waar nooit iemand kwam.
ze zij ik teken graag je weet dat
maar ik ga u een tekeningen laten zien waar ik elke nacht aan werk ze deed haar broek om hoog de jong blies in shock.
ze keek naar haar voeten en begon te huilen.
de jong zij ik teken ook.
ze keek hem aan.
en hij lachde nerveus hij sloofde zijn trui om hoog en toonde zijn tekening. zijn armen stonden vol met krasen.
ze pakte zijn arm en gaf op iedere kras een kusje.
ze zij ze zullen nu raper genzen.
de jongen lachde en haf haar een knufel.
ze gingen terug naar huis.
het meisje smste veel met de jong elke avond ze begon te stope met tekenen op haar benen ze begon haar naar een lange tijd weer gelukkig te worden de jongen werd haat leven ze sprekten nog veel af.
ze weden verliefd op elkaar de jong snijde zich ook niet meer.
hij begon raar te doen. op een avond kregen ze zwaare ruzie
een paar dagen gingen voorbij
hij stuurde niet meer naar haar.
op een dag ging ze naar buiten ze moest naar de winkel.
ze was op weg naar de winkel en zag de jongen zitten met een paar vrienden. ze liep gewoon door.
ze was terug naar huis aan het wandelen en de die vrienden zatten daar nog maar die jongen was daar ook nog die jongens kwamen kaar haar.
ze begon sneller te stappen naar huis.
die jongen konden ze niet meer in halen.
maar die jongen waar ze zo van hield.
zij iets dat haar kapot maakte vanbinnen.
ze kwam thuis.
en ging naar haar kamer ze pakte de vodka dat ze moest gaan hallen van haar mama en pakte een mess ze begon te tekenen op haar benen armen buik ze pakte haar arm en shreef waarom ze dronk van de vodka fles en schreef een brief
ik doe wat je zegde tegen mij.
ik tekende op mijn lichaam.
om dat je het mij vraagde aan mij. nee je riep het naar mij ik doe het om dat ik nog steeds veel van je hou.
het was de eerste keer in weken dat ze weer papier gebruikte.
het papier was vol bloed vlekken.
ze pakte het mess en tekende meer op haar benen en armen dieper en dieper ze dronk bijna heel de vodka fles uit goe meer ze dronk goe dieper dat ze tekende.
de volgende morgen.
ging haar telefoon af de hele tijd
haar moeder kwam binnen om te zeggen dat ze haar telefoon moest opnemen. haar moeder deed de deur open en was in shock.
het meisje lach op de grond in een plas van bloed het papier lach op haar nacht kastje.
haar mama belde sebiet de ambulance maar ze waren all
te laat de moeder zag het papier liggen pakte het en stopte het weg. de lijk wagen kwam en pakte haar mee de jongen stond buiten aan haar huis.
de mensen van de lijk wagen en de ambulance waren weg en de jongen stond daar nog hij vroeg aan de mama wat er gebeurd was. en haar moeder zij dat ze zelfmoord pleegde voor een jongen.
de moeder ging naar binnen en toonde het papier.
de jongen liep weg met het papier in zijn handen.
hij leest en leest het hele tijd over en over. hij ging naar huis en huilde en huilde en leesde de hele de tijd het briefje dat ze schreefde. hij kon het niet meer aan en pakte zijn mess en tekende sorry op zijn arm in grote leters. toen snijde hij zijn polsen over. voor hij dit allemaal deed schreef hij alles op papier wat er gebeurde van het meisje. hij schreef in grote letters.
sorry wat ik heb gedaan.
ik will bij haar zijn niemand houd mij nu nog tegen.
ik hou van haar.
de jongen stierf die avond.
het meisje en de jongen werde naast elkaar begraven.
nu zijn het sterren die waken op meisjes en jongens die op hun lichaam tekenen.
hun liefde voor elkaar werd hun
dood.
