Amity Isn't Real {Tangled Minds Series #2}

XIV: Hooked Up, Spiked Down

Dannica's PoV
10:05 p.m. Wednesday
Buhat-buhat niya ako ngayon pagkatapos niya akong turukan ng injection at nilayo ako kay Ryan. Alam ko na kung saan niya ko dadalhin.

"Gising na. Ang galing mo umacting." sabi ni Eskar sabay ngiti.

Sinuot ko na ang disguise ko para hindi ako makilala.

"This is your first task. If you want to be my ally." sabi niya.

"I'll do my best." sabi ko.

Nakita namin si Cedric na sinisigaw ang pangalan ni Reyes.

"This is your time. To get back what he did to you." sabi niya.

Hinampas ko siya sa likod kaya napatumba siya. "You make my life miserable." bangit ko.

"I know what you did to me! You'll pay! I'll take back the life I've ever wanted since you make me look like a pig?!"

Alam kong si Cedric ang nagdroga sakin. Siya. Ang dapat kong patayin. Pinigilan ako ni Eskar.

Alam ko ng may mas maganda siyang balak kaya itinigil ko na.

10: 21 p.m *minutes passed after Dexter's death*

Nakikita ko ang laban ng dalawa sa monitor. May nakakabit na CCTV sa bawat sulok ng ospital kaya malalaman namin agad kung nasaan sila. Nagkakaroon na ng laban si Cristine. Kailangan ko ng patayin ang mga ilaw katulad ng sinabi niya.

Pumunta ako sa basement ng ospital para patayin ang main switch ng kuryente. Dito nakatago ang mga lumang gamit pang opera sa pasyente at kung ano ano pa.

Pag patay ko ng main switch ay naghintay muna ako ng ilang segundo at binuksan uli ito. Umakyat na ako sa taas at pumunta ng Pageing Room.

"Ren."

Nagulat ako sa pagtawag niya sakin. Buti Ren ang tawag niya. Kailangan matago ang totoong pangalan namin.

"Nagulat ka ba?" tanong niya. Halata ba?

Tinanggal niya ang maskara na gawa sa balat ng tao at nilapag. Tinitigan niya ako. Kitang kita ko sa mga mata niya ang galit at paghihiganti. Kung sana lang. Sana.

Umupo siya at nagpahinga ng sandali.

Ang tahimik namin. Napatingin ako sa mga screen ng CCTV. Nakaflashback ang iba. Kitang kita ko kung paano niya pinatay isa isa ang mga doctor, nurse, pati na rin ang mga taong napadalaw lang para sa mahal nila.

"You'll do everything to achieve a sweet and juicy revenge." Napatingin ako sa kanya. Nakangiti siya at halatang walang pinagsisihan sa ginawa. Yung ngiti niya talaga ang nakakabigay ng chills sa katawan ko.

He suffered too much than everyone of us.

"Ikaw na ang bahala sa lahat. Do what it takes." sabi niya. Ang dami niyang dugo sa mukha kahit nakasuot siya ng maskara.