fratello :: chanbaek

15. Bölüm ▶▶ Anlatta dinleyeyim seni, sesin milat olsun.

Maria Mena - Miss You Love

Son damla gözyaşındaki anlamla/acıyla o ana çiviledim zamanı. Son kez 'Seni Seviyorum' demek istedim de koca bir sus düştü sol gözümden... Son kez bakamadan, yüreğimi ardımda bıraka bıraka koştum ölüme.

Cama vuran yağmur damlalarının sesiyle dışarıyı seyretmeye başladım. Camlar buğuluydu lakin dışarıdaki kargaşayı net görebiliyordum. Kırmızı ışık yanmıştı ve arabanın duruşuyla kargaşaya kulak kesilmiştim. İçeri yağmur girmeyecek şekilde camı indirdiğimde dışarıdaki sesleri merakla dinlemeye başladım. Yağmur şakır şakır yağarken sadece o iki insan koşmuyordu. Birbirlerinin gözlerinin içine bakarak sarf ettikleri sözler gözlerimin dolmasına yetmişti.

"Seni sevdim. Her şeye, herkese rağmen seni sevdim ve en ufak bir engelde sevgime daha da bağlandım. Seni bırakmadım. Ama sen! Sen beni bıraktın! Senden nefret ediyorum!"

Kız hıçkırıklara boğulurken oğlan susmuştu. Kızın kolunu kavradığında sarılacak sanmıştım lakin attığı tokatın sesi ağzımdan çıkan çığlıkla birleşmişti.

"Aferin başardın! Bu tokat sayesinde içimde sana karşı kalan son sevgiyi de yok ettin! Tebrik ederim. Artık tamamen beni bırakabilirsin."

Annemin tuhaf bakışlarıyla gözlerimden süzülen yaşları sildim. Yeşil ışık yanmış araba hareket etmişti. Şuan da nereye gidiyorduk en ufak bir fikrim yoktu. Canım yanıyordu ve suçlu bendim. Her şeyi bu hale getiren bendim. Lakin mecburdum.

O kızın sarf ettiği cümleleri Chanyeol'ün bana söylediğini düşündüm bir an ve kalbim sıkıştı. Böyle olsun istemezdim. Ama annemi de bırakamazdım.

Bana söylediği son sözleri hatırladığımda bir hıçkırık kaçmıştı ağzımdan.

Flashback~

"Seni seviyorum." Mırıldanıp alnımı öptüğünde "Bende seni seviyorum" demiştim.

"Baekhy- Şey bölüyorum ama Baekhyun annen geldi ve Chanyeol seninde baban. İkinizi bekliyorlar." Luhan'ın gelişiyle birbirimize baktığımızda elini sıkıca kavramıştım.

"Chanyeol ne olursa olsun seni asla bırakmam." Gülümseyip burnumu öpmüştü.