You're My Dream (JulQuen)

EPILOGUE

EPILOGUE

(2 years later, March 19)

"Uy Quen san mo ba talaga ko dadalin?" Tanong ko kay Quen habang sinusuotan niya ko ni blindfold.

"Basta Montage. Oh sakay kana sa kotse." Sabi niya then inalalayan niya ko. After a hour huminto na yung kotse.

"Nasan ba kasi tayo Quen?" 

"Basta. Surprise Montage." Hawak niya yung kamay ko habang naglalakad kami. Narinig ko naman na bumukas yung pinto. Eh? Ibig sabihin nasa bahay kami? "Montage, bilang ka ng hanggang 3 ha, tapos saka mo tanggalin yung bilndfold mo."

"Ok Quenito. 1 2 3, Tatanggalin ko na yung bilndfold ko ha." Hindi siya sumagot kaya tinanggal ko na yung blindfold ko. Pagdilat ko sobrang dilim at wala na si Quenito sa tabi ko.

"Quenito nasan ka?" Maya maya biglang bumukas yung mga ilaw. At sobrang nagulat ako dun sa nakita ko. Merong Banner na nakalagay na "HAPPY BIRTHDAY BEBE MONTAGE! I LOVE YOU!" Tapos merong Candlelit dinner dun sa pinaka gitna nung bahay.

"Surprise! Happy Birthday Montage." Lumakad na papalapit sakin si Quen habang may dala dalang Bouquet ng Flowers. Niyakap ko naman siya agad.

"Thank You Quen. You made my Birthday special."

"I love you, Montage."

"I love you too Quenito." 

Tahimik lang kaming kumakain, ng bigla niya kong inayang sumayaw.

"Happy Birthday. Sana nagustuhan mo yung birthday surprise ko sayo. I love you Juls. Hinding hindi ako magsasawang sabihin sayo kung gaano kita kamahal." Naiyak ako dun sa sinabi niya.

"I love you too Quen. Always and Forever. Salamat sa pagmamahal mo sakin."

"Hindi pa nga pla tapos yung surprise ko sayo." Bigla niya kong hinila palabas at hinila papunta sa isang park. Nung napagmasdan ko yun ng mabuti, naalala ko na ito yung park kung saan kami unang nagkita. "Julia.." Nabigla naman ako ng bigla niya kong tinawag, lumingon ako sa kanya at hindi ko inaasahan yung nakita ko.

Ayos na ayos yung Park. Prang pinaghandaan talaga, andun din yung mga kaibigan at pamilya namin. Lumuhod bigla si Quen, at sobrang hindi ko inaasahan yung susunod na ginawa niya.

"Julia, Will you Marry me?" Kasabay ng pagkakasabi niya nun ay biglang may nalaglag na petals ng red roses. Meron ding mga lumabas na tao na may hawak na illustration board, sa bawat illustration board may nkalagay na letters nabuo nila ang 'WILL YOU MARRY ME?'

Biglang bumuhos yung mga luha ko. Umiiyak ako, umiiyak ako dahil sa sobrang saya. Sa sobrang saya ko hindi na ko makapagsalita, kaya tumango nalang ako sa kanya.

"Y-Yes ba yan?" Di makapaniwalang sabi niya.

"Oo, I will marry you Mr. Gil." Niyakap niya ko dahil sa sobrang tuwa. Di ako makapaniwala na ang First love ko ay ang magiging Last  and True love ko. "I love you."

"I love you too, Mrs. Gil."

*Wedding

Eto na yung araw na pinakahihintay namin. Yung araw na magiging isa na kaming dalawa.

"Waaahhh! Ikakasal ka na talaga Bes!" Sabi ni Kath.

"Hahaha. Kasi naman Bes, sagutin mo na si Daniel para maikasal ka na din! Hahaha." Namula naman bigla si Kath dahil dun sa sinabi ko. Si Daniel, siya yung manliligaw ni Kath, nagkakilala sila dahil kay Quenito bestfriend niya kasi yun.