Author skip,jer la ye...chapter dah banyak dah.
5 tahun kendian...
Eun ji menarik bagasinya yang besar persis almari.yelah,dye nak menetap Korea buat selamanya.ji hyo?dye bila lapang pegi la Korea lawat eun ji.eun ji tu dah beso dah.dah tau mana baik mana buruk.
Di depan rumahnya..
Eun ji merenung rumah ibu bapanya selama beberapa minit.dan masuk ke rumah tu.rumah tu tak dijual sebab rumah tu atas nama eun ji.jadik maknanya rumah tu rumah eun ji.eun ji ni just upah orang untuk bersihkan rumah tu sebulan sekali.dan eun ji masuk rumahnya tu.
Tau naper eun ji balik Korea?dye dapat tawaran keje kat situ.baek keje dye weh.Jadik eun ji pun balek jer la.
Lapangan terbang antarabangsa Incheon..
Eun ji POV
Aq berlari-lari macam anak kecil(skema giler ayat).dan aq menggalas beg yang kemain besar cam almari pakaian aq kat LA sana.dan pergi ke arah teksi yang boleh dikatakan buruk.hahaha,yang cantek tak nak pakai pulak..
Aq ni jenis tak memilih,dan rendah diri.suka ati aq eh nak bangga diri.bukan masalah readers ye?nak marah marah kat author."ahjussi,tolong hantarkan saya ke sini.""ok."lepas aq bagi alamat kat pak cik tu...apalagi?buat petalah aq kat tempat duduk tu.
Author=Tido yer maksudnya....
"Hoi,budak!!!bangun!!!sudah2lah buat peta kat teksi pak cik ni!!!!"pekik pak cik tu.aq pun bangun dengan malasnye."pak cik ni bisingla.tak reti nak kejut elok-elok ke?"getusku yang maseh dalam keadaan mamai."budak,pak cik dah kejut segala apa dah.kamu tu yang tak rheti-reti nak bangon.nak salahkan pak cik...""ye2,pak cik.nah duitnya."aq hulurkan duit yang cukup untuk pak cik tu.haih,orang tua ni bisinglah.pepagi lagi dah rosakkan mood aq.pak cik tu terus ilang dari pandangan.beg aq dah dikeluarkan awal2 dah.aq pun melangkah masuk ke dalam rumah dengn malasnya.dan masuk ke dalam bilik setelah berhempas pulas bawak beg aq.dan aq....sambong tido yang tergendala tadi.yelah...minggu depan dah start keje,tu pun kene temu duga dulu.keje yang aq dapat tawaran tu?aq abaikan...susahlah keje tu.kene pakai kaedah math,maleh nak mencongak...
Esoknya..
Aq mendail nombor Bomi.dye jer la yang timbul dalam otak aq selain ziarah kubur mak ayah aq.tu aq dah buat awal2.jadik aq tade keje.
"Hello?"
-BOMI-
"Bomi~~I miss you so much~"
-EUN JI-
"Eh,wrong number,eh?Okay,bye."
-BOMI-
"Weh,aq la...Eun ji.alah,nak gurau sket pun tak boleh ka?"
-EUN JI-
"Seyeslah ni eun ji.kalau ye pun nak tiru suara eun ji pun agak2la.eun ji my bestfriend tu kat LA lah."
-BOMI-
"Betul ni eun ji.aq balik korea semalam.kalau tak caye kita jumpa kat kafe Kumakura."
-EUN JI-
"Okay..."
-BOMI-Eun ji pun siap2 dan pergi ke arah kafe yang dituju.eun ji pun tunggulah kedatangan bomi."maaflah lambat."satu suara yang familiar menegur eun ji.eun ji berpaling."E....EUN JI!!!"jerit bomi persis orang giler.ade sdara.dahla lawa.hahaha...💁naseb tak ramai orang kat situ.bomi pun memeluk eun ji.eun ji membalas pelukan erat kawan baiknya itu.
Diorang pun berbual sampai tak ingat dunia."Bomi~lama tunggu?"sapa satu suara."Oppa..naper lama sangat?lama bomi tunggu tau."bomi mengelus pipi namja tu lembut.dan lelaki tu memegang tangan bomi sambil tersenyum lebar."hei hei hei..korang boleh tak jangan nak buat drama akasia kat sini?"perli eun ji sambil buat muka menyampah."oh,sory eun ji.by the way,this is my husband.Choi Tae Jun."jelas bomi.dan lelaki tu memeluk bahu bomi."Hi.Chagi,ni ke eun ji yang awak selalu citer tu?""ye,oppa."jawab bomi lembut.diorang pun berbual sampai tak ingat dunia.
YOU ARE READING
My Best Love
Fanfiction"Ko nak tau kopi apa paling pahit pernah kita rasa?"-Chan yeol "Entah,aku tx tau..."-Eun ji "kopilih dia berbanding aq(ketawa berdekah-dekah)"-Chan yeol "Hahahambarrrlah!kau nak makan penampar aq tak?"-Eun ji bestfriend sejak kecik?itulah agaknya p...