Βρώμικα Παιχνίδια

κεφάλαιο 18

"Αγγελε λυπάμαι αλλ-" και τότε με αρπάζει απότομα αλλά απαλά και με φιλάει.

Η καρδιά μου χτυπάει σε ακατάπαυστους ρυθμούς και νιώθω έναν κόμπο στο στομάχι μου από πεταλούδες. Τα χέρια μου τα νιώθω να τρέμουν και όλο το σώμα μου να έχει παραλύσει. Τα μάτια μου ειναι έτοιμα να βγουν από την θέση τους και εγώ συνεχίζω να ανταποκρίνομαι στο φιλι του Άγγελου.

Μου έλειψε, δεν μπορω να κοροϊδεύω τον εαυτό μου αλλο και το φιλι του με κάνει να χάνω τα λόγια μου και να ξεχνάω ότι ξέρω. Μου έλειψε η γεύση τους και η απαλή αφη τους, μου έλειψε το συναίσθημα που μου προκαλεί.

Τα χερια του έχουν τηλυχτει γύρω από την μέση μου και με κρατάει σταθερά ενώ σιγά σιγά το ένα κατευθύνεται στον λαιμό μου χαρίζοντας μου χάδια που μόνο εκείνος μπορεί να μου τα δώσει. Τα δικά μου ταξιδεύουν στα μαλλιά του και τον σπρώχνουν προς εμένα περισσότερο. Τώρα η γλώσσα του γλύφει τον εκτεθειμένο λαιμό μου πλέον και με κάνει να αναστεναζω. "Άγγελε..." λέω χαμενη στην στιγμή μας.

Αγγελε; ο θεε μου φιλάω τον Αγγελο. Πανικός με κατακλύζει και όταν ξυπνάω από τον λήθαργο τον σπρώχνω όσο πιο μακρυά μπορω με όση δύναμη έχω. Εκείνος βρίσκεται κάτω από το κρεβάτι του νοσοκομείου και εγώ ακόμα προσπαθώ να συνειδητοποιήσω το τι έκανα...

Μόλις απατησα τον Ιαν...

"Τι σκατα νομίζεις ότι κανεις!" φωνάζω ψιθυριστά γιατί εξω βρίσκεται ο Ιαν. Ειμαι σίγουρη πως προσπαθεί να ακούσει και το τελευταίο πράγμα που θέλω είναι να ακούσει το τι σκατα κάνει ο Αγγελος...

Εκείνος με δυσκολία σηκώνεται και με το που σηκώνεται παίρνει μια ανάσα. Ύστερα με κοιτάει με προκλητικό βλέμμα και αποφασιζει να μου απαντήσει. "Για ποιο πράγμα μιλάς;" μου λέει τελικά με ανεση και κάθεται αμέριμνος πάνω στο κρεβάτι.

Είναι σίγουρη πως τον κοιτάζω σαν μανιακη γρια αυτή τη στιγμή έτοιμη να τον σκοτώσει και πιστέψτε με, αν δεν καθόμουν στο κωλοκρεβατο θα τον είχα σκοτώσει. "Tι για ποιο πράγμα Άγγελε; αυτό που έκανες πριν από λίγο!" του απαντάω κουνώντας τα χέρια μου σαν υστερική και η φωνή μου ακούγεται λες και ειμαι χαλασμένο minion. "Τι εννοείς;"

Οοοο είσαι πολύ κακος ηθοποιός Άγγελε.

"Δεν θα μου κανεις εμένα τον βλάκα! Τι σκεφτόσουν και με φιλήσεις; Δεν καταλαβαίνεις πως ειμαι με τον Ιαν; Ποιος νομίζεις ότι είσαι τέλος πάντων!" και την στιγμή που πάει να μου απαντήσει ανοίγει απότομα η πόρτα και όχι μόνο πετάχτηκα, αλλά ειμαι σίγουρη πως και το χρώμα μου πήγε μια μικρή βόλτα.