***
Tam da yanı başımdaydı! Kapı eşiğinde mesken tutmuştu, içimde gayri nizami her ne varsa. Tozlu, solmuş, gıcırtılı kapakların altından, sicilimi omuzlamak mıydı bu? Bunca enkaz! Kanıyordu ayaklarımın altında. Yüklemler yerini beğenmiyordu. Özne desen, varla yok! Şimdi her şey bir yana... Bedenime giydirdiğim yasallığımın peşindeydim, inorganik bağla formüllendiğim kendimin...
Çözülemiyorum bu sığlıktan.
Ne çabuk tükettim...Henüz ulaşamadığım, içimi yakan gereklilik kiplerini.
Kan damladı kalemimden menzilimin üstüne yine bu gece. Ve sen Kurşun, yine ölüydün bu saatlerde.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÖLÜMÜN AYAK İZLERİ
Novela JuvenilSırların ve gölgelerin içinde gizlenmiş, kırılmış bir meleğin güzelliği. ***
