"Tagu-taguan maliwanag ang buwan. Wala sa likod, wala sa harap. Pagkabilang kong sampu nakatago na kayo. 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10. Gameeeeee?"
"Gigiiii, Jessssy, Yuhooooo. Anditooo na ko."
"Booom Jessy. Boom Gigi. Hahaha, *takbotakbo* Saveeee!"
*Blaaaaag*
Awtsuuuu. Ansakiiiit ng pweyt ko. Nahulog ako sa higaan ko. Huhuhu, T_T,
"JOSEF MARCUS DOMINGUEZ, BUMANGON KA NA JAN TANGHALI NA. BUMABA KA NA DITO NGAYOOOON NA!" sigaw ni Inay. "OPO INAYYYY!" sagot ko.
Aisht. Josef Marcus Dominguez nga pala. At your service, hahaha. *knock knock knock* "Anak baba ka na dun, nakakairita na boses ng Nanay mo eh. Tss, -,-" sabi ni papa. "Tss. Opo Pa. Susunod na ko" sagot ko.
Pagbaba ko, kumain lang ako at nanood ng TV. Nakapagpakilala na ko diba? Well, im 18 years old now, Young, Hoooot, Talented, Im the Guy that all girls were looking for. Perfect Package kumbaga.
College na ko. BSEd-English po course ko. Haha, parang anlayo sa personality ko yung gusto kong maging eh. Hahaha. As all you know, summer break ngayon.
Mayabang ba? Pasesya ha, totoo naman eh. Saturday ngayon, kaya tanghalii na ako gumising. Kaasar si Mama eh, bitin yung tulog ko.
"Tao poooo. Anjan po ba si Marcus?" may sumigaw sa labas. "Bakit? Ano kelangan nyo?" sagot ni Mama. Haha, yare matanong pa naman yan. "Ah eh, may practice po kasi kami sa basketball eh. Gusto po pating makausap ni Coach si Josef. Anjan po ba?" sabi nung tao sa labas.
Lumabas na ko bago pa makausap si Mama. "Hey bro Gershon *Handshake* napadalaw ka? Ano meron?" tanong ko. "Ah, may practice ah, uusapin ka daw pati ni Coach. Pwede ka ba?" sabi nya. "Ge, san ba? Sunod ako." tanong ko. "Sa campus, sunod ka nalang, ge. Una na ko." sabi nya.
"Ma, aalis ako ah! Bb prac. eh!"-ako
Naligo ako, tapos kumain ulit. Tapos nagpunta na ko sa school. Summer na nga pero may practice pa din. Pagdating ko dun, napapunta ako sa may chapel. Napatigil ako sandali. Para bang bumalik lahat, lahat lahat. Mula sa simula hanggang sa panahong nasaktan at nakasakit ako. "Hey bro. Coach Atienza's waiting for you. Ano? Tara na?" sabi ng isang team mate ko. "Ge, tara." sabi ko.
-Sa Gym-
"Oh. Josef, andito ka na pala. Bakit hindi ka naka pang practice?"-coach
"Ah coach, ano po ba sasabihin nyo daw po sakin?"-ako
"I heard na magququit ka na daw sa team. Is that true?"-coach
"Yes coach. May certain issue lang kase na gusto kong ayusin. Siguro naman po nadinig nyo na din yung ginawang pananakot sakin ni Captain. Am I right?"-ako
"Yeah, suspended sya ngayon. And as much as possible, ayaw ko muna syang maglaro sa team because of what he did. And I am very sorry bout that. Ayaw ko naman na isipin nyo na porket anak ko siya ee papalampasin ko yung ginawa nya sayo. Humihingi na din ako ng tawad sa katarantaduhan nya."-coach
"Pasensya na coach, pero talaga pong gusto ko nalang muna magfocus sa pag-aaral ko ngayon. Ayaw ko po muna lumaro sa team. Siguro lumaro man po ako, sa labas nalang po muna hindi na sa Varsity. Sorry coach"-ako
"Pwede ko ba malaman kung ano talaga yung nangyare?"-coach
"Alam nyo coach, hanggat maaari ayaw ko ng pag-usapan yan eh. Pero alam ko karapatan nyo po na malaman dahil kayo po ang tatay namin sa BB team eh. Ganito po kase...
*Flashback*
Nandito ako ngayon sa Gym ng school namin, tapos na kaming magpractice pero sabi ni Captain may meeting daw. Edward Josef Rosario, sya si Captain namin. Anak sya ng Coach namin sa BB. Magaling sya kaya sya naging Captain, hindi dahil sa tatay nya kundi dahil sa sariling kakayanan nya as a Leader and a Player.
