Ah benim şu yalnızlığım
Çirkinliğimden kuvvet bulan buz gibi yalnızlığım
Yalnızlığım çirkinliğime bedel
Çirkinliğim yalnızlığıma sebep
Ah bide şu senin sonsuz güzelliğin
Acımasız güzelliğin...
Aramızdaki uçurumu açtıkça açan gözlerin var öpülesi...
Güzelliğin darbe vurur cesaretime
Cesaretim erişemez güzelliğine
Ah şu benim Çirkinliğim, kalabalıklara düşman...
Senin kirpiklerin var gözlerinle uyumlu
Parmakların ellerinle güzel, dudaklarınla, burnunla...
Senin kendini beğenmiş hallerin var, sonuna kadar haklı
Benim, karşında çaresizliğim var, sonuna kadar haklı
Bir sen varsın her halinle güzel
Ah şu benim Çirkinliğim, yalnızlığa dost, tüm güzelliklere düşman
Keşke bukadar erişilmez olmasaydın
Belki ozaman unutup cismaniyeti kalbime bakacaktın
Ellerim, bu porsumuş nasırlı ellerim
Haddini aşıp bir defa okşasa saçlarını
Biliyorum, sende, sende beni anlayacaktın.
Ah şu benim Çirkinliğim
Sensizliğimi körükleyen, dilime prangalar geçiren Çirkinliğim
Ben ona düşmanım senden ötürü
Kimse beni sevmez ondan ötürü
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İÇÌMDEKİ DENİZ
PoesíaYeni bir hesap, yeni bir kitap Kalem ve kağıt arasında bir sır olarak kalacak aska olan bu kahırlar. Seni anlatacak bir kac cumle bulabilirsem dolacak bu satırlar.
