An Isolated Man
Part 012His side.
Finally, binigyan na kami ng pahintulot ng doctor ko na lumabas ng hospital. I insist it to my parents because actually, they want me to stay on this place to be recover more. But, I said, I don't want to waste my last moments in my life in this building. Besides, kaya ko na rin naman.
Mag-uumaga na rin ng makauwi kami sa bahay. Nakatulog na si Eliza sa balikat ko. Kanina pa siya nakasandal do'n.
My Mom asked me kung magshe-share ba kami ng room ni Eliza. My Dad insisted it, he wants to have apo na daw kasi. Me and Dad both laughed and my Mom just sighed.
"Good morning. . ." nakangiti kong binati si Eliza nang makita ko siyang nakamulat na ang mata. "I mean, good afternoon?"
Nanlaki ang mga mata niya at humagilap ng orasan.
"Relax, okay? I-I'll take care of you." sabi ko.
"Ibig-sabihin, hihinto na tayo sa pag-aaral?" tanong niya.
"Sort of. . ." ngumiti ako.
"Sort of sort of ka diyan," inirapan niya ako.
I laughed of how she reacts. Maybe, maninibago na siya.
Well, after we. . .alam niyo na? Papakasalan ko na siya. She will be my one and only Mrs. Martinne-Alvarez. Before she get pregnant with our only son or daughter.
Shit. I really want to have a big family. A big and happy family. As in, like minimum of ten boys and ten girls. Yah, that's how I want it. But, I can't do it. Time is really our enemy right now.
And my illness perhaps?
"Uhm, Eliza?" pagtawag ko sa kaniya.
"Hmm?"
"Ilang anak gusto mo?" ngumiti ako.
Biglang namula ang buong mukha niya.
"KADIRI KA!" sigaw niya at pinagpapalo ako gamit ang unan.
"W-Why?" natatawa kong tanong. "Isn't a reason that I'll die few months from now?" sabi ko. Nilakasan pa niya ang pagpalo sa 'kin.
"Kadiri ka Jameson." sabi niya at tumayo na sa kama. "Ikain mo na lang 'yan kung ako sa 'yo. Gutom lang 'yan!" sabi niya.
Lumabas siya ng kuwarto. Sumunod na rin ako sa kaniya.
"Nasaan sina Tita? Si Tito?" tanong niya.
"They both went to our town house. They went there to have a one-week vacation. They said that they want to give us space and time for our relationship. They also brought their our maids and boys. So. . ."
"So?" she's waiting for my answer.
"So, except to the guards outside. . ." I walk closer yo her. "We're alone here," I whispered.
She punched my stomach. "Sira ka talaga!"
"'Kala mo masasaktan mo ako? May abs yata ako." I said.
"Weh? Ba't no'ng sinuntok ko, ang lambot?" she said.
"Gusto mong makita?" I asked.
Medyo namula siya sa sinabi ko.
"T-Tara, kain na tayo." sabi niya.
Nauna siyang umalis at probably, pumuntang kusina.
Napangisi ako. Hayy, I love how my wife treat me.
Kumain kami ng breakfast namin. Pero siguro, tanghalian na namin 'to. 1:00pm na rin kasi.
"Ako na maghuhugas ng plato." sabi niya.
YOU ARE READING
An Isolated Man
RandomMasakit mang isiping may katapusan ang lahat ng bagay sa mundo. Lahat ng kausap mo, kaibigan mo, kamag-anak mo o kahit kasintahan mo, pwedeng magpaalam anumang oras. Pero gano'n talaga eh. Darating ang kamatayan ng isang tao. Whether you like it or...