KADINIM MAFYA 'Aşktan Uzak' (Tamamlandı)

SON BAŞLIK

Üstüme rahat bir şeyler giydim. Yatağıma uzandım telefonumu alıp biraz hesaplarımda gezdim. İlk gözüme çarpan "çimen üzerinde Sevil'in denize karşı çekilmiş fotoğraflarıydı" sanırım bunu bugün çekinmişti. Hesabına baktım biraz bugünden attığı birçok foto vardı. Sonra Leya geldi aklıma. Arama yaptım. (Leya Şerefoğlu). -Vay canına. dedim kendi kendime Leya'nın hatrı sayılır takipçi sayısı vardı sanırım kendi ünü vardı Leya'nında. 

Hesabı gizli değildi zaten. Bugünden bir çok fotoğraf atmış. Deniz kenarında yalın ayak yürürken, denize dönük elleri kalp ve birçok daha güzel fotolar çekinmiş. Beyaz elbiseli selfiesi, taşın üzerinde otururken. Sevil'de gayet iyi fotoğraf çekiyormuş doğrusu. Bügunden birde ben fotoğraf atıyım demi. ;)

Attıktan sonra telefonuma Murat'tan mesaj geldi. '-Çok yorulmuşsum lan.' Gülümsedim bu mesaja ve yanıtladım '-Ne yapıyım Murat, evine gelip masajmı yapayım.' gönder. :)   Ardından yanıt geldi, '-vallaha Murat masaj güzel olur da sen yapma.' :) Tek kaşımı kaldırdım '-gerizekalı, 'gel' desen gelecemmide bide ciddi ciddi yanıt veriyon' gönder.

Murat benim iyi arkadaşım, candan öte arkadaşım hatta sinirimi ve mutluluğu paylaşır benimle. Yakışıklı çocukta tabi; sarışın, mavi gözlü resmen füze :D. Tekrar mesaj geldi '-bende takıldım sende ciddiye mi aldın mal. :). eee Gökalp Leya'dan bahset bakalım, o geldikten sonra kavga çıkarmadın hiç, 0 olay benden gizleme bilelim yani. O keskin zırhını ilk defa bir kız parçaladı sanki. ;).'  Tek yanağımda bir gülümseme belirdi ve yanıtladım '-Ne  demeye çalışıyon Murat, oda aynı sınıfta olduğum bir arkadaşım işte.' gönder. :D

Murat yanıtladı '-Sen öyle diyorsan öle olmasın yinede dostum, bu kız farklı bak müzik dersin de destek olmalar, motive etmeler. Ama neyse tamam sen bilirsin. ;).'  Bu mesajı okuduğumda yüzümde ciddi bir ifade oluştu, ve son mesajımı yolladım '- Bence de bahsetmeyelim. Hadi sonra görüşürüz şimdi yorgunum, ende dinlen dost.' gönder.

Murat'ın dedikleri aslında benim düşüncelerimi ele geçirmişti. O an kapım çaldı -gir. dedim. Annemle babam, -Hoşgeldiniiz. dedim, içeri girip oturdular yanıma. Annem -Yemek yedin mi? diye ilk cümlesini kurdu hafif ciddi yüzüyle. Zaten bu soruya olumlu yanıt verebilmek için bir şeyler yemiştim aşağıda. :D:D -Tabi validem yedim, Furkan'ı bile tembihlemişsin. dedim gülümseyerek. Babam -Evlat şu okula gelen yeni kız, onun babasıyla bizim ortak işimiz var. dedi bu tesadüf beni şaşırtmıştı.

Annem -Gökalp kız mı? Sen pek kızlardan bahsetmezsin özel birisi sanırım bu kız. dedi anlamlı bakışlarıyla. -Hiç okuldan arkadaşım anne. diye yanıtladım cümlesini. Sonra ikisi de kalktı -Gidip yatalım biz evlat yorulduk zaten. Sende fazla geç kalma hadi görüşürüz yarın. deyip odadan ayrıldılar. Rıza beyle benim babamın tanışık çıkması beni şaşırtmıştı. Leya'yı daha önce hiç görmemiştim çünkü. Kalkıp önce camın önünde duran sudan bir kaç yudum içtim ve bilgisayarımı alıp oturdum.

Aslın da ben benim Leya'mı çok özledim ve tahmin ettiğim gibi sınıfımda ki Leya'ya adından dolayı bir zafım oluştu sanırım. :/ Varlığın içinde yaşadığım yokluğumdu Leya'm. Ona anlatmak istediğim tam 4 yılım var. Her saniyesini dahi bilsin istediğim. Bilgisayarımı dizlerimin üstüne koyup açtım ekran resmin uçurum da oturan bir erkekti. :) Bu arada sizinlede paylaşmak isterim yazdığım kitap bitti bugün son bölümünü yazacağım yani hikayenin sonu olacak. Severek ve isteyerek heyecanla yazdığım bir kitap oldu. İlk olduğu içinde benim için önemli. Hikayenin bitişini uzun olsada burada sizinle paylaşacağım son sayfaları, umarım beğenirsiniz.

Sayfayı açtım uzun bir hikaye aslında yazdığım, ve bitişi güzel olmalı mutlu sonlara hep inanan birisi oldum Kalemini tuttuğum bir hikayeyse asla kötü bitemez. Ve son satırlar için yeni bir başlık attım........