Beautiful Stranger (SEASON 1)

Chapter 4.3

Kisses's POV:

"ahhh"

Napahawak ako a ulo ko,

"Ahhh"

Ang sakit,
Dahan dahan kong minulat ang aking mga mata.

Ang labo.

Habang minumulat ko ang aking mga mata ay sinubukan kong umupo sa pagkakahiga ko habang hawak hawak ang ulo ko.

Tumingin ako sa paligid,

"Anong nangyari?"

Sumandal ako head board ng kama, at huminga ng malalim
Wala akong maalala.

"Kisses?"

napatingin ako sa may pintoan ng may magbukas nito at tinawag ako.

"Edward.."

Tawag ko sa kanya ng mahina, lumapit sya sakin at umupo sa tabi ko.

"Anong nangyari?"
Tanong ko sa kanya at yung mukha nya parang nalito.

"I think I should be the one asking you that, what happened? Bigla kang sumigaw at...at.."

Nagtataka ko syang tinignan.

"At..?"

Tinignan nya ko sa mga mata ko, na para bang may hinihintay na sagot.

"You don't remember anything?"

Tumango ako.

Nag abot ang kilay niya,

"Ano ba talagang nangyari?"

Huminga sya ng malalim,

"Wala, you must be really tired, you passed out. How do you feel?"

Napahawak ako ulit sa ulo ko,

"Ang sakit ng ulo ko"

Sagot ko sa kanya, hinawakan nya rin ang ulo ko, nabigla ako doon.

"Wag ka munang tatayo, pahinga ka lang"

Tumango ako sa sinabi niya, nginitian ko siya.

"Edward."

Tawag ko ulit sa kanya habang nakangiti,

"Hmmm?" Sagot niya

"Nag alala ka sakin no?"

Sabay sinundot ko siya sa tagiliran, at bigla ba namang pinitik noo ko.

"Aray!"
.ang sakit nun ah! Grabe talaga siya.

"I think you're back to normal"

He smiled. Ang gwapo talaga ngumiti oh.

"So nag alala ka nga? Ayieeee"

At sinundot sundot ko na naman ngayon yung braso niya,

"Hey stop."

Hinawakan nya yung daliring ginawa kong pang sundot sundot.

"Too assuming. Rest. "

Ako pa talaga assuming, di nalang kasi aminin.

"Hinawakan mo rin ba yung kamay ko ng ganito nung nahimatay ako? "

Nakatingin kong sabi sa nakahawak nyang kamay sa daliri ko. Considered kamay na yung daliri ko, wag kayong ano.

Binitawan nya yun bigla.

"That's a finger, really assuming. "

Tumawa ako ng mahina, para kasing namumula siya.

"Rest, okay? I'll ask Joao to bring you food here and medicine."

Sumimangot ako.

"Ikaw na magdala"

Sabi ko,

"What's the difference? Just eat the food later and take the medicine"

Nagsusungit na naman siya.

"Tse. Oo na, sungit. "

Inirapan ko siya, at inirapan nya rin ako.

"HAHAHAHA AMBAKLA!"

I saw him smile,

"Pahinga na,"

And then he left the room.

Humiga ako ulit at ipinikit ang mga mata ko,

Sinusubukan kong alalahanin yung nangyari kanina, there is something about it, bakit ayaw sabihin ni Edward?

"Ugh!"

I groan in frustration, i just can't remember it.

"What really happened?"

Edward's POV:

Nakita ko si Joao sa sofa sa living room pagbaba ko.

Napatingin sya sakin ng mapansin ako, tumayo siya.

"Kamusta na siya?"

Bungad nyang tanong, I smiled

"She's ok. Back to normal, back to being herself "

Napatango si Joao,

"Anyway bro, i need to go somewhere. I left a medicine in the table, can you take it to Kisses upstairs with the food I cooked? "

"Sure bro, no problem"

Sagot niya, tinapik ko yung balikat nya as pasalamat.

"Thank you, im going"

Nilagpasan ko na siya ng tawagin niya ko ulit.

"Bro, nga pala..."

Nilingon ko siya,

"Bakit?"

Nagtataka kong tanong, parang nagdadalawang isip siya na sasabihin.

"Hoy, ano?"

"Marydale's going to be here the day after tomorrow, "

Napatitig ako sa kanya, ano ba dapat kong isagot?
Walang lumalabas sa bibig ko.

"Edward?"

Huminga ako ng malalim.

"Tell her to go straight to her house in manila, not here. "

Nang sabihin ko yun ay mabilis akong umalis.

Narinig ko pang tinatawag ako ni Joao.

I don't need to see her now. Why come back?

--------------------

A/n: Hi! Short update lang siya. Anyway, sorry sorry sorry kasi ngayon lang nakapag update. Kasi nag focus ako sa prelim exam namin. Anyway again, i changed Yong into Joao, may iba akong ibibigay na role kay Yong, so abangan nyo. Ang Chapter 5.1 po ay ngayon ko i-aupdate, mga hapon po. Antayin nyo, mwuahhh~ Follow,Comment, Share, and Vote.  Thankies~