BOOK 5: Brother and sister
-Dit boek word eerst in de ogen van Breyan verteld en daarna Casper
**ik raad aan om boek 4 te lezen **
***
Breyan's leven gaat eindelijk weer door nadat het voor even stop heeft gestaan.
Ze probeert een leven op te bouwen...
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
'Nee dat is het niet' zegt Hazel lachend. Ik lach. 'Jawel'. Ze zucht en gaat onderuit gezakt zitten. Het nummer Thousand Years begint. Ik kom omhoog en trek Hazel omhoog en loop naar de midden van de kamer. 'Wat doe je' zegt ze. Ik plaats mijn handen op haar middel. 'Gewoon mee doen' zeg ik. Ze zucht en plaats haar armen lichtjes om mijn nek en we bewegen zachtjes heen en weer.
Ik glimlach tevreden. Weer die vertrouwde geur. Haar armen gaan iets strakker om mijn nek en ik trek haar iets dichter naar me toe. Ze legt haar kin in mijn schouder.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Na een tijdje kijken we elkaar weer aan en ik laat Hazel een rondje draaien. Je hoort haar lachen. Nu hou ik een hand bij mij haar middel en met mijn andere hand pak ik haar hand vast. Haar andere hand legt ze op mijn arm en we beginnen nu ook lichtjes rondjes te draaien.
'Ik deed dit altijd met mijn vader toen ik klein was. Voordat hij begon te drinken'.
'Ik zag de littekens op je rug' zeg ik zacht. Ze slikt en kijkt weg. 'Sorry ik..' 'Geeft niet'. Ze kijkt me weer aan en glimlacht flauw.
'Wat heeft hij gedaan' zeg ik. Ze zucht. Haar hand pakt mijn arm steviger vast. 'Hij zat altijd in een grote stoel bij een openhaard. Hij had zo'n openhaard dingetje zo bij de hand. Toen ik keer thuis kwam en ik vertelde dat ik een 8 had voor mijn project begon mijn vader tegen me te schreeuwen. Hij riep dat het hem niks boeit en dat ik niet zo tegen hem moet praten. Dat het mijn schuld was dat mam hem had verlaten. Hij pakte het ding en haalde uit. Eerst raakte hij mijn wang maar dat werd een kleine snee. Hij stond op en begon weer te schreeuwen. Hij duwde me op zijn knieën en ging toen achter me staan en haalde meerdere keren uit met dat ding. Ik verloor veel bloed. Huilend en met pijn ben ik toen naar een vriendin gerend en die moeder heeft me naar het ziekenhuis gebracht. Sindsdien heb ik hem niet meer gezien en wild hem ook niet meer zien'.
Ze heeft traanogen. Een lichte traan rolt over haar wang. Ze veegt hem weg en snikt kort. 'Hoelang is het geleden' 'Bijna 1 jaar'. Ik heb mijn kaken strak op elkaar. 'Als we hem ooit tegen komen verbouw ik zijn gezicht en ik laat mijn vrienden en vader helpen'. Ze lacht kort. 'En mijn oom en die helpt dan ook mee en hij een leidinggevende bij de politie'. Ze lacht weer. Ik lach ook en ik laat haar los.Het nummer is afgelopen en ik veeg met mijn duimen de laatste paar traantjes weg. Ik hou mijn handen bij haar wangen en geef een kus op haar voorhoofd. Eerlijk schrik ik als Hazel oppeens haar armen om mijn nek doet en haar hoofd lichtjes in mijn schouder legt. Ik wikkel mijn armen om haar middel en til haar een beetje op. Ze is zo klein en onschuldig. Lief en mooi. Ik zet haar weer neer. 'Zullen we Zeus gaan uitlaten'. Ze kijkt langs me. 'Het is al donker' 'Zaklamp' grijnst ik. Ze lacht en knikt. 'Goed dan'.
