Kaçak

20 1 0
                                    

Multimedya Sıla (Ana karakter)

Sen kendinden başkasını düşünmezmisin be kadın!
Merdivenlerden hızlıca çıkıp odama girdim. Bavulumu toplamaya başladım. Daha fazla bu evde kalamam. Bavulumu toplarken aşağı kattan çığlık sesleri gelmeye başladı. Gene noluyor be bir günde mutlu geçse olmaz zaten! Hızlı adımlarla aşağı kata indim. Annem çığlıklar içerisinde yerde çırpınıyor. Babamsa onu tekmeliyordu. Hey tamam dünyanın en kötü ve bencil annesi olabilir ama sonuçta annem ve babamın onu dövmesine izin veremem. Babamın kolunu tuttum ve "YAPMA!ONA DOKUNAMAZSIN DEFOL BU EVDEN!" Annem ağlıyarak beni izliyor babamsa kızgın bakışlarıyla bana bakıyordu. Komşular kapıyı tekmelemeye başladı. Koşar adımlarla kapıyı açtım. "HEY LÜTFEN BIZE YARDIM EDIN. BABAM ANNEMİ-" Babam bana sert bir tokat attı. Kafamı duvara çarptım. Göz kapaklarımın ağırlığını taşıyamıyordum ve gözlerimi karanlığa teslim ettim.

*****************

Gözlerimi araladığımda iki şaşkın göz beni izliyordu. Tahmin edin kim? Dünyanın en bencil AnaKraliçesi.

"Ne istiyorsun?"

"Özür dilerim."

"Vay be affettim. Sen bu yaşattığın şeylerin bir özür ile geçeceğini mi sandın cidden!"

"Özür dilemekten başka ne yapabilirim?"

"Hayatımdan çekip gidebilirsin mesela bu beni en mutlu eden şey olur!"

Annem ağlamaya başlamıştı. Lanet olsun onun ağlamasına dayanamıyorum! Yataktan kalktım. Hızlı adımlarla yatağın yanında duran bavulumu aldım. Ve koşarak odadan çıktım. Hem ağlıyor hemde var gücümle koşuyordum. Bir cafeye girdim ve cafenin lavabosunda üstümdeki hastane elbisesini çıkarıp bavulumdan siyah bir sweet ve siyah bir pantolon çıkartıp giydim. Cafeden koşarak çıktım. Deniz kenarına doğru koşuyordum. Deniz kenarına gelmiştim. Bavulumu kenara bıraktım. Ayağımdan ayakkabılarımı çıkartıp ayaklarımı suya soktum. Deniz beni çok rahatlatıyor. Saatlerce denize bakabilirim. Bavulumdan kitabımı (Söylemeyeceğine Söz Ver) çıkardım. Ve okumaya başladım. Okurken kendimi kaybediyor adeta kitabı içimde yaşıyordum. Denizin sesinde kitap okurken bir anda arkadan sesler gelmeye başladı. Arkamı dönüp baktığımda ise bir grup "ANIRAN" Erkek grubu gördüm. Biraz kitap okuyana saygıları olsa keşke şunların. Ben onlara bakarken o gruptan bir çocukla göz göze geldim. Çocuk bana uzaylıymışım gibi bakıyordu. Bir an ben bile kendimden şüphelendim.

*****************

Cebimden telefonumu çıkarıp kendime baktım. Ağlamaktan gözlerim şişmiş ve eyeliner'ım akmıştı. Çocuk bana tip tip bakmakta haklıymış. Hemen önüme dönüp bavulumdan ıslak mendil çıkardım. Ve eyelinerı silmeye başladım. Bir anda biri yanıma oturdu ve "Hey sen iyi misin?" Dedi. Yavaş ve korkunç bir şekilde yanıma baktım. Gözgöze geldiğim çocuk yanımda oturuyordu.

"Sanane ki bundan!"
Çocuk korkmuş ve üzülmüş bir şekilde bana bakıyordu. Havada uçan siyah saçları ve kahverengi gözleriyle bana bakıyordu. Ve korkar adımlarla arkadaşlarının yanına gitti. Çok mu sert davranmıştım acaba? Ama ona ne ki benden!? Yavaş yavaş akşam oluyordu. Kalacak bir yer bulmalıyım. Telefonumu çıkardım. Ve whatsapp' a girdim. Konuşmaları okurken lanet olası trivago reklamı çıktı. Ama ilk defa şu lanet olası trivago işime yaradı otele gidebilirim aslında. Trivago sitesine girdim ve otel aramaya başladım. Yakınlarda 3 yıldızlı bir otel varmış. 3 ay 100 tl. Bence uygun 3 ay otelde kalır sonra şu hem yatılı hemde ders veren  okullara giderim. Ayağa kalkıp bavulumu sürüklemeye başladım. Otel biraz eskiye benziyordu. İçeri girdim. Otelde kimse yoktu. Patron odasına girdiğimde çok ponçik bir teyze koltukta oturuyordu.

"Merhaba teyzecim. Buranın sahibi sen misin acaba?"

"Evet kızım."

"Ben burada kalıcaktım. Acaba bana bir oda ayarlayabilirmisiniz?"

"Tabiki. 8. Oda boş oraya gidebilirsin. Parasını sonra verirsin."

"Teşekkürler."
Yavaş bir şekilde patron odasından çıktım. Ve odama doğru yürümeye başladım. Odaya varmıştım. Odaya girdiğim an loş bir ışık karşılamıştı beni. Pembe duvarlar ve renkli renkli tablolar vardı. Çok tatlı bir oteldi. Bavulumu koltuğun üstüne koydum ve kıyafetlerimi dolaba yerleştirmeye başladım. Gece olmuştu bile. Dolabı kapatıp. Yatağa uzandım. Biraz telefonla uğraştım ve raftan göz bandımı aldım. Yavaş yavaş gözlerimi uykuya teslim ettim.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Dec 18, 2016 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Denizin SesiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin