Stiefbroer (voltooid)

Chapter 21.

P.O.V Fleur

Gelukkig maar. "Wat fijn" antwoordde ik een beetje slaperig. "Ik..ik kan het niet geloven, ik heb nog nooit drugs gehad. En weet je, ik vind het zo erg...Danielle" Ik keek hem met een meelevende blik aan. Ik keek wende mijn blik niet af, dat ben ik niet van mezelf gewend. Ik zag in zijn ogen dat hij het meende. Ik wist niet wat ik deed, maar ik boog mijn hoofd dichterbij....

Ik lag huilend op bed. De bel ging net op het moment dat ik hem wou zoenen! Zoenen! O my god! Toen heeft hij me van zich afgeduwd en keek me boos aan. Hij mompelde dat hij ooit iets voor me gevoeld had, maar nu niet meer. Daarna ben ik snel naar de kamer gerend. Hoe stom kan ik zijn? Hij heeft het moeilijk met Danielle en ik heb..heb..James. Maar is hij het nog wel waard? Ik veegde mijn tranen weg met mijn mouw. Moet ik hier nog blijven? Beter hier dan bij James

Ik moet sterk zijn. Ik blijf hier, mijn besluit staat vast. Misschien nog een maandje en dan ben ik weer klaar om terug naar James te gaan. Ja, zo ga ik het doen. Ik liep naar beneden. Jesse zat op de bank. Stil ging ik naast hem zitten. "Het spijt me," Jesse keek me aan. "Oke, ik moet eerlijk zijn. Ik wou het eigenlijk ook, maar-" "Je voelt je schuldig tegenover Danielle," maakte ik zijn zin af. Ik voelde me eerlijk gezegd ook schuldig tegenover James. Ik ga me niet tot zijn positie verlagen door iemand te zoenen terweil ik met hem heb. "Ja," pufte Jesse. Ik liep naar de keuken. Wat zal ik maar eens gaan koken? "Waar heb je zin in?"vroeg ik aan Jesse. "Pfft, weet ik veel doe maar wat," nou dan verzin ik het zelf wel toch? Ik keek in de koelkast en vond een pakje noodles. Nu nog wat er doorheen. Ik doorzocht de koelkast en de vriezer en vond al snel gehakt. Ik warmde een pan op en deed er wat noodles in. Terwijl het aan het doorkoken was deed ik het gehakt erbij.

"ETEN IS KAAR!" Riep ik naar boven. "Ja, ik kom," kreeg ik als antwoord. We aten lekker, eigenlijk kan ik heel erg slecht koken. "Was het wel te eten?" Vroeg ik nadat we klaar waren. "Ja hoor, alleen het kauwen ging een beetje moeilijk," Jesse keek me nep-serieus aan. "Sukkel," siste ik. Nadat we uitgekibbeld waren ging ik naar boven. Ik kwam Jesse op de overloop nog tegen. Hij gaf me een klein kusje op mijn mond. "Die had je nog van me te goed," knipoogde Jesse.

Hii

Sorry dat ik zo lannggg niet meer heb geupdate. Was logeren en had geen tijd. Hopelijk genoten van het hoofdstukje.

(Doe nog mee met mijn wedstrijd, vorige hoofdstuk)

-Vote, Comment & Follow

~Liza