Gölge

İçimdeki iki varlık

Benim neden bu kadar karamsar olduğumu soran kişiler olmuş. Onlara bu sorunun cevabını vermek istiyorum. Kafanızdaki bir soru işareti azalır ha ne dersiniz. Hadi başlayalım ama başlamadan önce bir not eklemem gerekiyor. Ben şizofreni hastalığına yakalanmış bir kişi yani şizofren bir kiş değilim. Neden bu ön uyarıyı yaptığımı sonradan anlayacaksınız. Hadi başlayalım.

Ben bazen (genellikle müzik dinliyor iken) gözlerimi kapattığımda alacakaranlık bir yerde olan iki adet varlık görüyorum. Bir tanesi kocaman kare biçiminde bir kuş kafesine kapatılmış küçük bir kız. Benim küçükkenki halim. Kısacık kumral saçlar, uzun bir boy ve reng tonu belli olmayan masmavi gözlere sahip o masum kız. O kız benim zamanında neredeyse sevgi için satacağım kızdı. Diğer varlık ise boynunda tasması olan vahşi siyah bir köpek.

Küçük kız hiç bir şeyin farkında olmayan, şirin, saf bir kız. Genelde onun canlandığı ve kendini hislerim ile belli ettiği vakitler çok şirin şarkılar dinlediğimde oluyor, şöyle çocukşu şeyler. Mesela mi mi mi  şarkısı. Çok şirin ve içimdeki o şirin kız bir anda enerjiye kavuşup etrafında dönerek dans ediyor. Hislerim tıpkı onun yüzü gibi neşemsi birşey oluyor. Tabi buraya yazdığım yazılar genel olarak o vahşi köpeğin baskın olduğu bir taraf. Çünkü vahşi köpek neler yaşadığımın ve acılarımın farkında çok cingöz ve vahşi. O köpek benim çovuk sinirlenmemi sağlarken, kız ise ağlamamı. Genelde zaten sinirli olduğumda sinirden önce sinirlendireni pataklayıp sonra da kendim olabileceği bir yere gittiğimde ağlıyorum. Köpek sorguluyor ve düşünüyorken, kız merka ediyor ve herşeyin üzerine atlıyor. Karamsar olmamın nedeni düşüncelerimi daha çok köpeğin mantığı üzerinden yürütmem ancak şu sıralar ben onları pek hissedemiyorum. Şu sıralar fazla beyaz ile aynı ortamda her gün iletişim kurarak geçirdiğim için. Neyse...

İnşallah kafanızı daha da karman çorman etmemişimdir ama dediğim gibi. Benim hala var olan safoz bir halim var. Sadece düşüncelerim köpek iken bunu iyi dile getirebilen olan kız. Yaw yazarken benim kafam bile bimilyon oldu. Sizin kafa ikimilyon olur heralde. Tamam vurmayın, şu sıralar köpek olan bana biraz dargında (yani ben öyle düşünüyorum) çevremdeki beyazlara siktir ol git dediğim halde gitmedikleri ve beni de beyaza çakmaya çalıştıkları için. Küçük kız ise hala hiçbirşeyin farkında değil. Aslınde köpek kızmakta haklı. Bir şahsiyet beni neredeyse beyaz biri haline getirecekti ve köpek orede içten içe ölüyorken küçük kız depresyona girmisti o sırada. Bir arkadaşım beni uyarmasaydi gidiyordum yine. Malesef çevre için iyi benim için kötü olan bir huyum var da. İnsanlardaki kusurları alıp, kendi parçam haline getirip onların üzülmemesini salarken kendimi ise paramparça ve yaralı bir hale getiriyorum. Onun için o maskeler benim dibimden ayrılmıyor. Bu yüzden köpek bana küs...

Eğer başka sorularınız veya soruişaretleriniz varsa çekinmeden bana sorun. Bunları öğenmek benim için bir onurdur aynı zamanda cevaplamak ta. Çünkü her bir bireyin düşüncesi benim için önemlidir ve evet bu da benim zayıf noktalarımdan biri.

Şu sıralar ancak çok karamsar olabileceğimi sanmıyorum, köpek bir süreliğine kızın neşeli ruhunun bana eşlik etmesine karar verdi ve beni bu yönüyle cezalandırıyor. Hayır bunların seslerini duymuyorum sadece kafamda bunları yaratıyorum, yok edebiliyorum ve bunları hissediyorum. Binevi içimdeki iki adet benliğe bir çeşit görünüş hayal ediyorum o kadar.

Hala şizofren zannetmeyen var mı? Şizofreni değilim merak etmeyin, psikoloğa gitmişliğim var sadece oraya 1 gün gittim nedeni ise xxx di. Bana sadece kendim olmam gerektiğini söylemişti. Kısaca şizofren değilim.

Soruyu yantlayabildiyem ne mutlu bana ve ben artık sussam iyi olur ve köpekle barışmaya başsam. Bu küçük kız beni fazla çanabaz safoz biri haline getiriyor çünkü pff...