Doğduğumuz gün ayaklarımızın yere bastığı gündür. Kendimizi şiirlerde, şarkılarda belki de kitaplarda ararız. Gökyüzüne bakar ve onu kendimiz için dileriz. Çünkü unutamayız. Aslında unutmak diye birşey yok alışmak diye birşey var. Ve ben herkesin yokluğuna alışırken onun benden gitmesine alışamadım. Hayatımıza girdiği için şükrettiğimiz insanlar şimdi bize yabancılar. Biliyorum, unutmak diye birşey yok ama alışın o yokken nasıl yaşıyor neler yapıyorsanız yine aynılarını yapın ve o yok diye daha da çok gülümseyin ve en çokta buna alışın.!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BİR BULUT MESELESİ
ChickLitAşk neydi? Herkes için farklı cevap doğuran soru sizin için neyi ifade ediyordu? Tam onun güldüğü yerden başlayan hayat mıydı? Yoksa bütün hayatın yoruculuğu, her kafadan çıkan ayrı sesler ve saçma gelen tüm tavsiyeler onun yanında mı bitiyordu. Ben...
