"แกว่ายังไงนะ...ยายแยม..."เสียงปรียานุชที่ตะโกนผ่านโทรศัพท์มาทำให้คนเป็นลูกสาวต้องลดโทรศัพท์ลงใช้นิ้วแคะหู
"ก็อย่างที่หนูบอกแม่...เขาถามว่าจะเอาเท่าไหร่กับการออกไปจากชีวิตลูกชายเขา...."วันวิสาย้ำให้มารดาฟังหลังยกโทรศัพท์ขึ้นมาอีกครั้ง
"หน่อยแน๊ะ!!...ดูถูก....พูดแบบนี้ดูถูกกันชัดๆแม่ไอ้หน้าหนวดนั่นมันรวยนักหรือไง...."ปรียานุชถามลูกสาวเสียงเยาะ
"ก็คงรวยแหละแม่....เเม่เขาเป็นถึงคุณนายผู้ว่าเชียวนะคะ..."
"เหรอๆ...งั้นแกก็อย่าเพิ่งตัดสินใจอะไรผลีผลามล่ะรอแม่อยู่ที่นั่นอีกสามวันแม่กับยายแหนมจะไป...."
"จริงเหรอค่ะ....ดีจังหนูคิดถึงแม่จะแย่...."วันวิสาอุทานอย่างดีใจ
"จริงสิ...แม่กับน้องก็คิดถึงแกมากรู้ไหมยายแหนมมันไม่ค้านฉันสักแอะเมื่อบอกว่าจะพาไปหาแกปกติมันไม่เคยเห็นดีเห็นงามอะไรกับฉันเลยสักเรื่อง..."
"แล้วแม่จะมายังไงค่ะ..."
"แม่จะไปพร้อมคุณป้าวิเวียนจ๊ะ...พอดีป้าวิเวียนกับลุงวรวัติเขามีโปรแกรมไปพักผ่อนที่นั่น...."
"แม่..."วันวิสาเรียกมารดาเสียงเครือถึงอย่างไรแม่ก็คือทุกอย่างของเธอ
"อะไรอีกล่ะจะมาดราม่าทำไมเดี่ยวก็เจอกันแล้ว...อยู่ที่นั่นแกก็วางตัวดีๆอย่าให้ไอ้หน้าหนวดกับแม่มันข่มแกได้ล่ะ...สวยๆ เชิดๆไว้รู้ไหม..."แม้จะดุมากลายๆแต่นำ้เสียงห่วงใยของแม่ก็ยังสัมผัสได้วันวิสายิ้มกับตัวเองอยากให้ฉวีวรรณมาได้ยินจังว่าแม่เธอสั่งสอนลูกยังไง
"ค่ะ...หนูรักแม่นะ...แม่รีบมาเร็วๆนะ...."วันวิสารับคำย้ำมารดาด้วยนำ้เสียงออดอ้อน...
.................................................
ฉวีวรรณนั่งลงบนเตียงช้าๆอย่างเหนื่อยใจแม้จะรู้ดีว่าลูกชายไม่ได้ยินดีต้อนรับและเต็มใจให้เธอพักอยู่ที่นี่แต่ความเป็นแม่ก็ทำให้เธอนิ่งเฉยมองลูกชายถูกหลอกไม่ได้ ปรียานุช สุนทรวิวัฒน์ ผู้หญิงคนนี้แม้จะเคยรำ่รวยมีชีวิตหรูหราแต่ตอนนี้จนกรอบจนต้องให้ลูกสาวไล่จับผู้ชายนี่คือข่าวที่เพื่อนๆเธอบอกมาเมื่อถามว่ารู้จักครอบครัวของ วันวิสา สุนทรวิวัฒน์ หรือเปล่า และเธอก็จะไม่ยอมให้นังพวกนี้รวมหัวกันหลอกลวงลูกชายเธอได้ที่ผ่านมาราหูก็มองผู้หญิงในแง่ลบมาตลอดจากนี้เธอจะทำทุกวิถีทางเพื่อปกป้องราหูให้ได้....
BẠN ĐANG ĐỌC
"Lovely Giants" รักจากใจของนายยักษ์
Lãng mạnในยุคสมัยที่ข้าวยากหมากแพงเงินทองหายากแต่อยากจ่ายเยอะๆ เมื่อชีวิตก้าวเข้าสู่มุมอับเธอก็ต้องดิ้นรนและทำทุกวิถึทางเพื่อเอาตัวรอด ถึงขั้นขุดบ่อล่อเก้งก็ยอม...แต่จะทำอย่างไรเมื่อไอ้ที่ตกบ่อมาไม่ใช่เก้ง ตัวที่หมายแต่กลับเป็นหมีควายตัวเบอเร่อ...แล้วคราวน...
