Sa Library...
*Kailangan kong makita agad yung librong kailangan ko para magawa ko na agad ang mga assignment ko*
*Nasaan na ba kasi yun?...*
*Aha!... nakita din kita sa wakas*
*Nagmamadali kong kinuha ang librong kailangan ko at...*
"Oh my God!!!"
"Ginulat mo naman ako!"
"Ano ba kasing ginagawa mo dyan?"
*Sino ba naman kasi ang hindi magugulat. Yung pagkuha mo ng libro sa rack tapos pagtingin mo sa bakanteng part nang pinagkuhanan mo ng libro eh may taong nakatayo at nakatitig sayo?*
*Kahit na ba nasa kabilang aisle sya eh talaga namang magugulat ka. Malay ko ba kung tao o hindi yung nakita ko.*
*Epekto yata ito ng kakanood ko ng mga horror movies.*
"Well im sorry. I didn't mean to."
*Sagot ng lalaki na hindi ko naman kilala.*
*Agad din naman akong umalis sa aisle na yun para umpisahan na ang paggawa ng assignment ko.*
*Nang makaupo na ako at balak ko ng umpisahan ang pàghahanap sa kasagutan...*
*... Nagulat ako dahil imbes na lumayo ang lalaki eh naupo pa talaga sya sa bakanteng upuan sa harapan ko.*
" can i ask a favor? I want to be alone."
*Pagsusungit ko sa lalaking hindi ko maalala kung kilala ko ba sya at kung saan ko sya nakasama*
"Im sorry. I didn't mean to intrude."
*sabay tayo at palabas na sana sya ng Library...*
"Hold it! Teka lang. Bakit mo ba ako kilala? pigil ko sa paalis na sanang lalaking iyon."
"Magkababata tayo." sagot nya
*medyo nawindang ako dun. Magkababata daw kami. Akalain mo yun.*
"Talaga?!" sabi ko
"Sa Urdaneta?" tanong kong sagot sa kanya
" no." sagot nya ulet"
"Where?!"
"you know what never mind kasi mga bata pa tayo nun. It's impossible for you to remember it. "
"eh bakit ikaw naaalala mo? Maybe that wasn't me. " sagot ko
"hindi kasi ako pwedeng magkamali. And i guess it was very memorable for me."
"okay" nagtataka kong sagot sa kanya.
*Pwede ko ba talagang makalimutan ang childhood ko? Nakakainis naman kasi itong lalaking to. Bigla bigla na lang lumilitaw.*
" i just gonna leave you now. Pasensya ka na ulet. By the way im Kenneth. "
Paalam nya sa akin sabay tayo at iniwan na ako sa library.
Napabuntong hininga na lang ako.
Sumasakit na ang ulo ko sa kaiisip kung sino ba talaga ang Kenneth na to. But sad to say hindi ko sya maalala. Hala! Bakit ganun? Ni kapirasong alaala kasama siya ay wala akong maalala.
*may amnesia na ba ako? *
*im already confuse! *
No! No! No! It can't be?!
Erase... Erase... Erase!
Ay oo nga pala! Kailangan ko pang tapusin ang assignment ko saka ko na lang iisipin ang sinasabi ng Kenneth na yun.
I need to focus my mind.
Focus Andie... Focus... bulong ko sa aking sarili.
A/N
Hello readers! How was your christmas with your family? Hope you spend quality time with them.
Advance Happy new year ma din sa inyo.
Salamat ng marami sa mga votes nyo and please keep on reading this story.
BINABASA MO ANG
You're Mine
Teen FictionBakit kapag tayo ay masaya hindi nawawala ang alak? ? Kapag tayo ay nalulungkot at nasasaktan present din si alak.? Talaga bang ito ang ating paraan at sandigan sa ating nararamdaman at pinagdadaanan? Nakakatulong ba o nakasasama? Paano kung ito pa...
