3) Narcissen zijn gemener dan je denkt

97 9 2
                                    

( Hate is a big word but i'm sure that i doesn't love you. ) 

                        *3) Narcissen zijn gemener dan je denkt.

{LIA}

Kut. Alweer verslapen. Nog slaperig spring ik onder de douch en poets tegelijk me tanden. Het is acht uur als ik uit de douch stap. Kut. Nog tien minuten en dan begint de les. Ik red het toch niet meer dus haasten heeft geen zin. Ik doe mijn dagelijkse make-up in een kwartiertje, borstel mijn haar en trek kleding aan. In de spiegel zie ik dat ik echt een bad hair day heb en word daardoor nog chagrijniger. 

"Deem ik had me weer verslapen en kon daarom niet opnemen, ik zie je zo." Nadat ik een dat ingesproken heb op me telefoon verzend ik het naar Demi en ga naar school. Ik rijd de parkeerplek op en zie meteen een verschil. Mijn plek in ingenomen door die rode BMW. what the fuck? Voor de tweede keer al! Wat denkt die nieuwe jongen wel niet? Hij moet echt eens de regels leren. Iedereen weet dat de eerste parkeerplek naast het hek van mij is. Van mij! Met tegenzin parkeer ik mijn auto ergens anders en loop naar de receptie. 

"Alweer te laat?" gromt de receptioniste. Ik rol mijn ogen en geef haar mijn schoolpasje. Ze scant het pasje en print mijn te laat briefje uit. Man, hoe vaak heb ik wel niet zo'n briefje in mijn hand gehad? 10 keer? Nee veel meer. Zeker veel meer. Ik knik naar de vrouw bij de receptie en loop naar mijn lokaal. Kut. Ik heb scheikunde en nu ik te laat ben zit er zeker iemand anders op mijn plek. Dat betekend dat ik vooraan moet gaan zitten.

 "Fijn dat we weer op tijd zijn." zegt de docent als ik de klas binnen kom. Paar leerlingen beginnen te lachen en ik grijns.  "Vind ik ook meneer." antwoord ik terug waardoor er nog meer gelachen word. Ik rol mijn ogen als de docent me een boze blik geeft. 

"Waar moet ik gaan zitten? Mijn plek is bezet." Het meisje dat op mijn plek zit kijkt me bang aan. "Ga maar naast hem zitten." Zegt de docent en wijst naar het plekje voor zijn bureau. Shit. Waarom hem ik hem nog niet opgemerkt? Met tegenzin ga ik naast de nieuwe jongen zitten en pak mijn boeken.  "Hey jij alweer." zegt hij. Volgens mij had hij dit gisteren ook al gezegd. Ik negeer hem en luister voor een keer naar de docent. 

"Goed. Jullie zitten allemaal naast iemand en dat komt mooi uit want diegene naast je word je nieuwe partner voor de rest van het jaar..."  "Wat?" onderbreek ik hem. Hij knikt.  "Ja en er is geen discussie mogelijk!" Hij geeft me een blad en een pen.  "Schrijf hier je naam op. Volledige naam graag." Ongelooflijk. Waarom moet ik precies met hem? Ik schrijf Lia op het blad en schuif het naar de jongen. Hij kijkt me fronsend aan.  "Wat is er?" vraag ik. "Heb je geen achternaam?" zijn arrogante toon bevalt me totaal niet.   "Luister nieuweling jij.."  Ik wil verder praten maar ik word onderbroken door de docent.  " Volledige naam Lia, dat heb ik duidelijk gezegd."   "Wat als ik het nou niet wil?" vraag ik. Oke, het is misschien wat kinderachtig om hierover een discussie te beginnen maar ik wil hem en die nieuwe jongen gewoon geen gelijk geven.  "Volledige naam." ik zucht en schrijft mijn volledige naam op.

Natalia Amber Rebecca Cara Ivy Safray

Ja belachelijk dat ik in totaal vijf namen heb. Me ouders vonden dat zo'n leuk idee om mij Natalia te noemen, mijn tweede naam naar mijn oma te vernoemen, mijn derde naam naar mijn andere oma te vernoemen, me vierde naam naar mijn overgroot oma te vernoemen en de naam Ivy, of terwijl me vijfde naam, vonden ze gewoon mooi. De docent knikt tevreden en ik schuif het blad weer terug naar de jongen. Hij kijkt naar mijn naam en moet lachen. 

 "Wat?" snauw ik.  "Ik vind het gewoon grappig dat je zo'n belachelijk lange naam hebt. Lijkt me heel kut om ze allemaal op te schrijven. Dat je het uberhaupt onthoud!"  ik rol mijn ogen en zucht.  "Natalia Amber Rebecca Cara Ivy Safray." zegt hij dan en kijkt nogmaals naar mijn naam.  "Kan je het zien?" vraag ik verbaasd. Wat is er mis met hem?   "N...a...r...c..i...s..Narcis! Narcis!" Zegt hij dan. Paar leerlingen kijken ons aan en dat snap ik wel.  "Wat is je probleem!" sis ik naam hem. Hij moet er duidelijk om lachen wat me nog bozer maakt. "Oke 'jongen waarvan ik de naam niet weet en het me ook niet boeit' ik weet niet waarom je daarnet uit het niets narcis roept door de klas maar als je vaker zomaar dingen gaat roepen ben ik weg, begrepen?" 

"Je snapt het niet of wel? kijk ik leg het je uit." net voordat ik hem weer wou aanspreken dat hij me geen Natalia moet noemen komt hij dichterbij zitten en onze schouders raken elkaar aan. Hij legt het blad op tafel en onderstreept elke eerste letter van al mijn namen.  

"Zie je het nog niet?" Ik frons naar hem.  "Wat valt er te ziet?"  "Jij bent niet zo slim he?" spontaan krijg ik zin om hem een klap te geven recht in zijn gezicht maar ik hou me in. Mijn moeder gaat me vermoorden als ik weer eens in de problemen zit.  "Kijk dit is je volledige naam toch?" ik knik nog niet begrijpend waar hij naar toe wilt gaan. "En als je elke eerste letter van je namen en achternaam achter elkaar plakt krijg je het woord Narcis. Narcis!" ik knijp mijn ogen fijn en bedenk hoe ik hierop moet reageren. "Ik heet trouwens Michael. Michael Kahn maar je mag me Mike noemen." hij schuift het blad weer naar mij en ik geef hem door aan het meisje achter ons. 

"Goed zullen we beginnen met het practicum narcisje?" ik kijk hem boos aan.  "Noem me niet zo!" snauw ik. "Narcissen zijn gemener dan ik dacht." Hij houdt zijn handen in de lucht als een teken dat hij zich overgeeft maar ik weet zeker dat hij zichzelf nooit zo snel zou overgeven. 

De rest van de les verliep niet zo goed. Ik kan niet samen werken met hem en hij ook niet met mij dus de afgelopen half uur hebben we alleen over elkaar gezeurd. Mijn haat voor hem word alleen nog groter als de docent boos tegen ons schreeuwt.   "Nu is het genoeg! Dit is al de tiende keer dat ik jullie waarschuw!"  "Dan had zij maar niet naast mij moeten zitten." zeg Michael zachtjes maar hard genoeg dat de docent en ik het kunnen horen.  "Geef je nu mij de schuld?! Jij bent echt verschrikkelijk weet je dat!" Michael grijnst wat me nog bozer word.  "Eruit! jullie alle twee eruit en ga je melden bij de afdelingsleider! Maandag blijven jullie twee uur na begrepen!" roept de docent. Ik zucht en kijk Michael aan die mij boos aankijkt.  "Fijn." mompel ik en loop het lokaal al uit.


Sorryyyy voor de late update!! Had het een beetje druk deze week :/ Hopelijk vonden jullie het weer een leuk hoofdstuk! <3



Hij is onvermijdelijkWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu