Broken Strings

BrokenStrings --- Chapter 7

This Chapter is dedicated to CHRISTINE DIANNE FRANCISCO! J

Ayan. Hehehe. Hi, *****! ^_^

#Chapter 7

“Sophiea. Let’s play together!”

“Oh shut up, TJ. Ayoko!”

“What? Speak it up in english. You know I can’t understand Tagaylog.”

“HAHAHA. Tagaylog. You’re a gay when you said it. Tagalog. Ta-ga-log.”

“I don’t care.. And I am not a gay.”

“Naku! Ewan ko sayo.”

I woke up in a start. I was breathing hard and I am sweating.

It’s just…..

A dream.

****

Bumaba ako sa sala namin. It’s been 2 weeks since ibinigay ni Ken ang passport at ticket na papuntangNew Yorkpara makita naming si Mama ko. I miss her desperately. But I’ll be there soon, Mom. I promise. 3 days nalang. Makakasama ko na si Mama. Isa pa palang araw kasi andun ka lang sa plane for hours.

Parang umalis nanaman si Ate ko. Hindi ko alam kong saan siya pumunta. Kumuha ako nang cereal at gatas. Sinmulan ko na ding kumain. Malamang naman.

Habang kumakain ako. Naalala ko nanaman ang dream ko kanina. Mag lilimang araw ko na din napapanaginipan ang scene na yon. Kay ganda ng babae pero hindi ko naman makita ng maayos. Ganun din ang lalaki. Mga bata pa sila. naghahabulan sa mga puno. Parang ang lalaki… hmm. Chinito, ang cute nang mukha. Talagang ang cute. Pero ang babae,Malaboang mukha. Hindi ko talaga matandaan.

Paraakong mababaliw, paulit ulit ang panaginip ko, hindi ko naman alam kong ano ang ibig sabihun non. Basta alam ko, naghahabulan ang mga bata tapus… ahy! Ewan. Malay ko ba. Pero it gives me creeps. It’s kind of weird. Like it is somehow connected to me. Pero I can’t explain it that much.

Sa kakaisip ko, mabulunan ako. Naku po!

“Ahy! Carla naman! Ang aga aga pa. Naku!” kainis. Ano ba ang gagawin ko ngayon ahh? Magtutunganga nanaman. Alam ko na, magbabasa nalang ako. Hahaha. Mas mabuti yun. The more you reads, the more you learn something new. Tama? Tama ba mga readers ng story na ito? ^.^

Buglang bumukas ang pintuan ng malakas.

“Ahy! Shemay!” napatalon ako. Nakita ko si Ate, basing basa. Hindi naman umuulan ahh. Mukhang bad trip si manang.

“Uggghhh! I hate that person. How dare she insult Justin Tyler on my face, men! She wants to die talaga. Giyera ito! Binasa pa ako.”

Parang sasabog ang mga granada ngayon at sa tingin ko walang matitira ni isa. Ano ba ang nagyayari. Then I heard people outside the house. Rally ba????

“Bakit basa ka?” tanong ko sa kanya.

“She threw a bucket of water on me! How dare--- UGHHH!”

“At bakit naman?” curious na ako. At sa tingin ko, dahil nanaman sa superstar na yun.

“Che!” umakyat nalang siya papaunta sa taas. At isinarado ang kanyang pintuan maya maya pa may

BOOM!

Hala! Nag-ano na kaya iyon. Biglang may sumabog sa kwarto niya. I run upstairs at pilit kong binubuksan ang pintuan niya.