Stiefbroer (voltooid)

Chapter 23.

P.O.V Fleur

Vandaag ga ik naar Summer. Ik pak mijn koffer in en sleep hem mee naar beneden. "Nou, i see you later," zei Jesse toen hij me knuffelde voordat ik de taxi instapte. "Ja, tot morgen," ik gaf een glimlach en stapte de taxi in. Ik stuurde een snap naar Summer. De rest van de rit keek ik voor me uit.

"Summer!!!!!" riep ik blij toen Summer aan kwam rennen. "FLeurtje!" Het is raar om weer in je oude buurt te komen. "Zullen we ook zo nog even bij jouw oude huis langs gaan?" vroeg Summer. Ik knikte, ik weet zeker dat ik daar emotioneel ga worden. Maar ik moet er wel ooit heen.

Nadat ik mijn spullen bij Summer heb neergelegd liepen we samen omarmd naar mijn oude thuis. Ik pakte de sleutels uit mijn jaszak. Ik heb ze er altijd inzitten. Je weet maar nooit. Ik stak de sleutel in het slot en draai. De deur gaat piepend open. Ik stap de oude maar vertrouwde gang in. De tranen glijden al over mijn wangen. Summer loopt ook meen naar binnen. Ik kijk het huis rond.

Het is nog precies hetzelfde als hoe ik het achterliet. Het enige dat veranderd is, is dat er nu een dikke laag stof overal ligt. Ik taste naar Summers hand. Toen ik hem had gevonden, kneep ik erin en liet hem weer los.Ik liep naar boven. Ik bleef staan voor de deur van mijn moeders kamer. Ik liep naar binnen. Herinneringen bleven langs schieten. 

Flashback

"Pak me dan, als je kan!" riep ik blij. Mama lachte en keek me aan. "Dat zal moeilijk gaan zeg!" Ik ren over het bed heen. Mama staat op en maait met haar armen. Ze heeft me. "Zie je wel dat ik je kan pak -AUWW" Ik schrok. "Mama?" Mijn moeder keek me aan. Ze drukte haar armen tegen haar borsten. "Het komt goed"

Einde Flashback

Ze had borstkanker. Toen wist ze het nog niet. Ik veeg wat tranen weg. Ik ga naar het kluisje, mama hield het geheim. Ik mocht nooit de inhoud zien. Ik zoek door de hele kamer. mama is er toch niet meer, nu mag ik het zien. Ik vind het sleuteltje na even zoeken. Het lag in mijn kamer, tussen mijn kettingen. Ik wacht vol spanning af als ik het sleuteltje in het slot steek. Yes, hij past!

Langzaam doe ik het kluisje open. Er ligt een foto en een briefje. Ik pakte met trillende handen de foto. Het is een foto van een meisje, niet ik. Ik kijk op de achterkant van de foto. Irene, staat er. Wie is Irene in vredesnaam? Ik pak het briefje. Hopelijk staat er meer informatie op het briefje.

Irene/Fleur (Wie het leest)

Irene: Het spijt me dat ik er niet voor je was. Je bleef bij je vader wonen, daarom ben ik er niet voor je geweest. Ik wou je vader nooit meer zien. Niet nadat hij me heeft verlaten en daarna weer opgezocht. Toen hebben we jouw gekregen. Je hebt een zus, Fleur.

Fleur: Lieve, lieve Fleur. Ik heb het je nooit verteld. Maar je hebt een zusje. Kijk, papa verliet ons. Daarna heeft hij me opgezocht. Ik ben in zijn charmes getrapt. We hebben nog een kind gekregen. Irene heet ze. Het spijt me. Ik wou het je nog vertellen, maar ik wist; je was te jong om het te snappen.

Groetjes,

Mama

Ik kijk verbaasd naar de brief. Heb ik een zusje? Ik besloot het geheim te houden. "Summer, laten we het hier maar schoon gaan maken!" riep ik maar tenslotte. 

Weer een hoofdstukje!!

-Vote, Comment & Follow

~Liza