Fix me

1.

- Zoë -

'I hate you, I love you. I hate that I love you.' Ik neurie zachtjes mee met de muziek die luid door mijn oren klinkt.
Ik zet mijn muziek altijd zo luid mogelijk in een poging de rest van de wereld buiten te kunnen sluiten.
Het is opnieuw een van die dagen dat ik Milan verschrikkelijk hard mis. Het is nu al een maand geleden dat ik hem voor het laatst gehoord heb. De laatste woorden die ik met hem gewisseld heb, klinken hard in mijn gedachten. 'We passen niet samen. Wij twee samen, dat zou nooit lang duren.' Een traan rolt over mijn wangen. Hij heeft 'ons' nooit een eerlijke kans gegeven. Ik ken Milan ondertussen al zo'n drie jaar. Toen hij me voor het eerst stuurde, was ik al meteen gek van hem. Het klinkt misschien vreemd, maar die klik tussen ons was er al sinds het allereerste moment. Ik raakte zo snel gehecht aan hem. Het is altijd met ups en downs geweest tussen ons. De ene keer stuurde hij me hele dagen aan een stuk en vertelde hij me dat hij van me hield. En dan bam, niets meer. Hij gaf nooit een uitleg waarom hij me plots liet vallen. Ik concludeerde elke keer dat ik gewoon niet goed genoeg was voor hem. Hij verdiende beter dan iemand zoals ik. Hij verdiende veel beter. Het lag gewoon aan mij, en ik haatte mezelf daarvoor. Ik wou zo graag goed genoeg zijn voor hem, maar ik was het nooit... Maar toch kwam hij elke keer weer opnieuw terug. Het begon elke keer weer gewoon opnieuw. Veel aandacht en dan niets meer. Elke keer weer opnieuw wist hij me in te pakken met zijn mooie woorden. En elke keer weer opnieuw vergaf ik hem en deed ik alsof hij me ervoor nooit gekwetst had. We hebben ook een aantal keer afgesproken, elke keer bij hem thuis. Hij is de enige jongen waarbij ik me zo snel op mijn gemak voelde. Ik kon gewoon mezelf zijn en alles voelde zo gemakkelijk. Ik denk dat ik het daardoor zo moeilijk heb om hem los te laten. De momenten die ik met hem heb doorgebracht, zijn de meest kostbare uit mijn leven. Het zijn ook een van de zeldzame momenten dat ik me oprecht gelukkig voelde. Als ik mezelf zo bezig hoor klinkt het overdreven, maar toch bevatten deze woorden niets anders dan de waarheid. Hij kwam elke keer weer opnieuw in mijn leven om het erna weer te verwoesten. Enkel en alleen door hem had ik nooit aandacht voor andere jongens, want niemand was zoals hem. En ik, ik wou alleen hem.
Ik mag niet aan hem denken. Ik focus me op de muziek die luid door mijn oren klinkt. Het wordt tijd dat ik over hem heen raak, maar ik vraag me af of dat me ooit zal lukken.

I hate you, I love you. I hate that I love you.